ความเคลื่อนไหวของฉัน

...ยังชัดเจนในความทรงจำ....

ใช้เลยคะพี่เจน หลายครั้งทีู่พูดออกไปทำลงไปแล้วก็รู้สึกเป็นทุกข์กับสิ่งที่ทำ....

แต่ก็ห้ามใจ ก็หลายที่.....แต่ต้องทำให้ได้นิ่งให้ได้ ในวันอันใกล้นี่แหละคะพี่เจน...

แต่บางทีเจ้าถนน ก็เป็นมอไซด์นะ อยากออกก็ออก ปาดซ้าย ปาดขวา

ปาดหน้า จนเบรกไม่ทันก็เคยมาแล้วเช่นกัน....

เพราะฉะนั้น เป็นเจ้าถนนกันทั้งนั้น เลยต้อง ช่วยกันรักษาระเบียบจราจร...

เห็นด้วยกะพี่เน็ค ที่ซูดเลย......

ไปเกาหลีผ่านจอ มอนิเตอร์ แต่อยากไปเห็นของจริงผ่านม่านตาตัวเอง...อิอิ

เย้ ด้วยคน....

แม้รางวัลไม่เร้าใจเพราะไป แล้วไปอีก กะสถานที่นั้น

แถมกลับสตูลทุกเสาร์ บ้านก็อยู่ติดกะตำมะลัง...

แต่ก็อยากร่วมกิจกรรม เพราะอยากเห็นนักเขียนมือทองกลับมา

คนที่เขียนดี เขียนแล้วอ่านรู้เรื่อง เขียนแล้วอ่านเข้าใจ

เขียนแล้วอ่านถึงใจ ว่าแล้วไป ชวนคนคนนั้นดีกว่า...