ความเคลื่อนไหวของฉัน

เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งค่ะเพราะการประเมิน ก็ต้องประเมินจากงานที่รับผิดชอบ ได้รับมอบหมายอย่างไร ก็ต้องประเมินจากสิ่งที่ได้รับมอบซึ่งได้ตกลงกันไว้แล้วตั้งแต่ต้นและยอมรับกันแล้วทั้ง 2 ฝ่าย มีภาระงานสอนก็ต้องทำตามที่ระบุ ประเมินการสอนตามที่ทำ และสอนให้ครบ บางครั้งก็ทำใจให้ยอมรับได้ยากนะค่ะ ที่ผู้บริหาร(เฉพาะผู้มีภาระงานสอน) ติดประชุม ติดราชการบ่อย ก็ต้องงดสอน สอนไม่ครบหรือไม่ก็ให้ TA มาสอนซึ่งหากไม่บ่อยก็คงไม่เป็นไร แต่ผู้บริหารมีประชุม ไปราชการก็ไม่น้อย แล้วจะทำอย่างไรดี และยังไม่ถูกประเมินด้านการสอนอีก แล้วการเรียนรู้ของนักศึกษาจะเป็นเช่นไร ไม่อยากจะคิดเลยค่ะ...

ชอบบันทึกนี้นะค่ะ (สมกับคำล่ำลือ) อ่านแล้วเตือนใจตัวเองให้คิดก่อนพูด เป็นบันทึกที่หลายคนในภาควิชาพูดถึงมากกๆๆ จนต้องมาเปิดหาอ่านค่ะ

ใช่แล้วค่ะ อาจารย์หายไวๆ นะค่ะ คนสายตาดีทั้ง 2 ข้างอ่านแล้วแย่เลย!

ใช่เลยค่ะ อ. ดังนั้นเลยต้องหาคนที่พิเศษเหมือนกัน อยู่ใกล้ๆเอาไว้เผื่อฉุกเฉิน ส่วนเรื่อง O-negative รักออกแบบไม่ได้สักครู่จะไปหาดูค่ะ

สู้ๆ เป็นกำลังใจให้ครอบครัวนี้ทั้งครอบครัวเลย สิ่งศักดิ์สิทธิ์คุ้มครองคุณแม่นะค่ะ

ไม่รู้ว่าจะเห็นด้วย หรือไม่เห็นด้วยดี หากแนวคิดเจ้านายดีและถูกต้องผลก็เป็นอย่างที่เห็น 10 ปี ตลาดเกษตร มอ.

แต่หากแนวคิดเจ้านายไม่ถูกที่ถูกทางละค่ะ ผลลัพธ์จะเป็นไง แต่ที่เห็นด้วยสุดๆ "สองมือและแรงที่ลงมือทำ" ทำให้งานสำเร็จแน่นอน

ชอบหลายๆประโยค แต่ที่โดนใจมากสุดคือ

อันตรายที่สุดของชีวิตคนเราคือ "ความคาดหวัง"

มะพร้าวห้าว

ขอแสดงความคิดเห็นอีกหนึ่งคนค่ะ

ประเด็นนี้คงไม่ได้เกิดที่วิศวกรรมเคมีเป็นที่เดียวแน่นอน ความต้องการของบุคคลย่อมแตกต่างกัน แต่เมื่ออยู่รวมกันแล้วต้องทำอย่างเดียว ก็คงต้องใช้มติที่ประชุมเป็นหลัก ซึ่งตัวเองคิดว่าเป็นการจัดการที่ดี (ท่านไหนมีวิธีอื่นนำเสนอไหมค่ะ) แต่หากไม่กล้าออกเสียงก็ลงคะแนนใส่กระดาษก็ได้ค่ะ และที่สำคัญ เมื่อมติออกมาแล้วก็ต้องปฏิบัติตาม เพราะออกมาจากเสียงส่วนใหญ่ของพวกเราทุกคน (ถึงแม้เราจะไม่ถูกใจก็ตาม) สองประโยดที่โดนใจ คือ

"สัมมนานอกสถานที่ควรเป็นไปตามมติของที่ประชุมภาค" และ "การทำอะไรด้วยความสมัครใจ ทำแล้วมันสบายใจมากมากเลย" เห็นด้วยที่สุดค่ะ

เอ... แต่ถ้าการทำอะไรด้วยความสมัครใจมันค้านกับมติที่บอกว่าคุณต้องทำ ละค่ะ เอาไงดีละ สำหรับตัวเองก็ยังคงคิดว่ามติ ซึ่งเป็นเสียงส่วนใหญ่ของเราทุกคน เป็นสิ่งสำคัญอยู่ดี

บันทึกนี้ยากจัง...มะหร้าวห้าว

ขอบคุณค่ะ สำหรับความเห็น และดอกไม้ทุกดอก

งานนี้เหนื่อยกันทั่วหน้า แต่ก็สนุก และยิ่งดีใจที่ได้รับคำชมจากผู้เข้าร่วมมาอย่างต่อเนื่อง

Charlie 5 ต้องประจำทุกวันพุธ หรือเปล่าค่ะ จะได้ให้เด็กๆมาหาเยอะๆๆ แก้เหงาไง ดีไหม?

การบ้าน ของ อ. ยากจัง (แต่ยังไม่อ่าน ฮิ ฮิ) เดี๋ยวเข้ามาทำความเข้าใจค่ะ จะได้นำไปใช้ด้วยอีกหนึ่งคน

Charlie 6 ออกตัวเร็วจังเลย เดี๋ยวต้องไปออกตัวบ้างแล้วเรา