My Activities

สวัสดีครับ ป้าปุ๊ย

ขอบคุณที่มาช่วยเพิ่มความเชื่อมโยงความสำคัญกับองค์กร

ของดีสุด นำไปใช้ในทางไม่ดี มีผลเสียมหันต์ คุณธรรม จริยธรรมจึงสำคัญด้วยเหตุฉะนี้

ท่าน Our Shangri-La และ คนธรรมดา

จากความเห็นทั้งสองท่าน ดูเหมือนไม่มีทางจะปรับเปลี่ยนได้เลย

ทำอย่างไรกันดี ที่บันทึกนี้เป็นการศึกษาในศตวรรษ 21 นี้ ซึ่งยังต้องมีการเรียนในสภาพความเป็นจริง เหมือนการเรียนหมอ นะครับ

เวลาของหาย หรือหาอะไรไม่เจอ อย่าไปคิดโทษใคร แม้แต่ตัวเอง เพราะจะทำให้ใจเป็นทุกข์อย่างที่เป็น และเป็นบาปที่ไปโทษใครต่อใครที่ไม่รู้ไปโทษผิดคนหรือเปล่า รวมทั้งโทษตัวเอง เพราะโทษไปก็ไม่ได้ของคืนมานอกจากความเศร้าหมอง

ขอให้คิดว่ามันไม่ใช่ของของเรา และมันก็ไม่ใช่จริง ๆ วันก่อนมันก็ไม่ได้อยู่เรา แม้แต่ของที่อยู่กับเราวันนี้ วันนึ่งมันก็ไม่ไปกับเรา หากยังอยากได้ก็หาใหม่ เพราะเมื่อก่อนไม่มียังหามาได้ วันนี้เคยมีแล้วย่อมหาได้ คือคิดแบบสบายใจและมีอนาคตดีกว่า

โอโห ออกตัวเร็วเลยนะครับ แถมใส่จำนวนนับอีกต่างหาก

บิวตี้

ตกใจคิดว่า จะขยายขนาดในช่วงปีใหม่ ฮา

ว่าแต่เริ่มกี่บันทึกแล้ว เพราะระฆังเริ่มแล้ว

คุณ Teddy

อย่าเพิ่งผิดหวัง ในรอบแรกได้ขยายเวลาไปอีกที่จะนับให้ครบ 27 บันทึก จากบันทึก http://share.psu.ac.th/blog/padkmsharing/20619

ซึ่งขาดบันทึกเดียว ไม่มีปัญหา

และขอให้บันทึกต่อไป รางวัลที่แท้จริงคือได้ร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้

อย่างไรก็ขอให้ได้รางวัลเสื้อด้วย

คุณภาพอยู่ที่ความุ่งมั่นของคนปฏิบัติงาน ไม่ใช่ระบบที่แสร้งหลอกกันอยู่ ดูอย่างไทยมีระบบประกันมา 10 ปี กลับมีคุณภาพลดลง เพราะแต่งานธุรการ จัดทำเอกสาร ไล่หาหลักฐาน

การจะทำให้มีคุณภาพดี ต้องเอาคุณภาพสู่ใจคนทำ

ยินดีขนาด

ติดคำเหนือจากละคร รอยไหม

คุณ เมตตา

บันทึกนี้ต้องการบอกให้ลดอัตตา รู้ค่าของทีม

หาจุดดีของคนอื่น อย่าไปหาจุดด้อย

ช่วยกันเติมเต็มซึ่งกันและกัน โดยยึดเป้าความสำเร็จของทีม

รู้จักเอาจุดดีของตนมาเป็นประโยชน์ ร่วมสุขในการทำงาน

บอกว่า ต้องเก่งงาน เก่งคน ด้วย

ขอบคุณที่เข้ามาอ่าน และบันทึกนี้ต้องเป็นการปฏิบัติของแต่ละคน และเริ่มที่ตนเองไม่ต้องรอใคร ที่ว่าเข้าใจการทำงานเป็นทีม แต่บันทึกนี้ บอกว่าควรปฏิบัติอย่างไรของแต่ละคน หากเข้าใจแล้วปฏิบัติไม่ได้ก็คงไม่เข้าใจ หรือเข้าใจแต่ไม่ปฏิบัติก็คงเป็นความสุขของแต่ละคน

ขอบคุณทุกท่านที่ตามให้กำลังใจในบันทึกครับ