อ่าน: 1302
ความเห็น: 2
ความเห็น: 2
คุยกับหลาน
เรียนรู้จากประสบการณ์ของคนอื่นที่เขาทำได้ดีอยู่แล้ว
ยายเม...หลานรัก
หลังจากที่อาได้เจอกับเมครั้งสุดท้าย เมื่อคราวขึ้นไปเซ็นสัญญาค้ำประกันการทำงานให้แล้ว ก็กลับมานึกๆถึงวันแรกที่อาได้เข้าทำงานที่ภาควิชาพยาธิวิทยา คณะแพทย์ จึงอยากจะเล่าให้เมได้อ่านบ้าง... (อาต้องรื้อฟื้นความจำอยู่นานเหมือนกันเพราะเวลาก็ผ่านมาเกือบจะครบยี่สิบห้าปีแล้วนะ!)
วันแรกของการทำงาน จำได้ว่าอายกมือสวัสดีทุกๆคนพร้อมกับแจกรอยยิ้ม (แบบเด็กๆ) ให้กับทุกคน ดูเหมือนทุกคนพร้อมที่จะเป็นมิตรกับเราอยู่แล้ว มารยาทแบบไทยๆใช้ได้กับทุกสถานการณ์จริงๆ แล้วเมล่ะ ตอนเริ่มเข้าไปทำงานวันแรกได้ใช้วิธีการแบบนี้หรือเปล่า
เริ่มต้นทำงานใหม่ๆ ตอนนั้นปริมาณงานไม่มากเท่าไรนัก หน่วยงานที่อาทำก็เป็นงานทดสอบทางห้องปฏิบัติการทางด้านโลหิตวิทยา งานหลักก็คือการตรวจเลือดด้วยกล้องจุลทรรศน์เพื่อดูความผิดปกติของเม็ดเลือดขาว เม็ดเลือดแดง เกล็ดเลือด รวมถึงการตรวจความผิดปกติอื่นๆที่อาจปรากฏให้เห็นในสเมียร์เลือดได้ (จำได้ว่าตอนเมยังเป็นเด็ก ตามอามาที่ทำงาน แล้วกลับไปบอกย่าว่า โตขึ้นอยากทำงานแบบที่อาทำอยู่ เพราะสบายดีได้นั่งห้องแอร์ดูเม็ดเลือดทั้งวัน...)
ช่วงแรกๆของการทำงานอามีประสบการณ์ในการดูเซลล์เม็ดเลือดไม่มากนัก ไม่มีความมั่นใจที่จะต้องรายงานผลการตรวจออกไปเลย จึงต้องฝึกหัดดูให้มากขึ้น พยายามถามกับพี่ๆที่เค้ามีประสบการณ์ รวมถึงไปยืมหนังสือจากห้องสมุดมาอ่าน ใช้เวลาไม่กี่เดือนก็เริ่มมีความแม่นยำในการดูเซลล์ ทำให้เรามีความเชื่อมั่นมากขึ้นพร้อมที่จะปฏิบัติงานได้อย่างมีความสุข
เมก็เหมือนกันนะ การทำงานต้องเรียนรู้อยู่ตลอดเวลา อย่าคิดว่าสิ่งที่เราเรียนมาสี่ปีในรั้วมหาวิทยาลัยนั้นจะเพียงพอแล้วนะ เราต้องขวนขวายหาความรู้อยู่เสมอ การเรียนรู้วิธีการทำงานให้ได้รวดเร็วที่สุดก็คือเรียนรู้จากประสบการณ์ของผู้อื่นที่เขาทำได้ดีอยู่แล้ว ทำความเข้าใจกับแนวปฏิบัตินั้นๆอย่างมีเหตุมีผล แล้วนำมาประยุกต์ใช้กับตัวเราเอง อาอยากให้เมยึดหลักการทำงานนี้ไว้ตลอดไปด้วยจ้ะ
อาหวังว่าเมคงจะสนุกในการเริ่มต้นสะสมประสบการณ์ในการทำงานที่บริษัทแห่งนี้นะจ๊ะ แล้วจะเขียนจดหมายมาคุยด้วยบ่อยๆ
รัก....
อา
สร้าง: 19 พฤศจิกายน 2550 08:26
แก้ไข: 19 พฤศจิกายน 2550 08:27
[ แจ้งไม่เหมาะสม ]
บันทึกอื่นๆ
- ใหม่กว่า » ร่วมกิจกรรม
19 พฤศจิกายน 2550 08:43
#1727
สวัสดีค่ะ...ขอเป็นหลานด้วยคนนะคะ...แม้จะไม่ใช่หลานรักก็ตาม....