***...ภูกระดึง...ครั้งที่3...*** ^[C]

4 ธ.ค. 52

เดินทางไปภูกระดึง

**********************

5 ธ.ค. 52

ถึงภูกระดึงล่ะ...ไปถึงก็อาบน้ำแต่งตัว...เตรียมไปดูพระอาทิตย์ตก

ที่ผาหมากดูก...ระหว่างทางก็เจอสิ่งนี้

ปีนี้...ใบเมเปิลออกช่วงที่เราไปพอดีเลย

ตอนนี้ก็เวลา 16.00 น. กว่าแล้ว

รีบเดินไปดีกว่า 2 กม. กว่าๆ ก็ถึงผาหมากดูก

ไปถึง..ก็พักเหนื่อยด้วยประการ ฉะนี้

..รอพระอาทิตย์ตก..

พระอาทิตย์กะลังจะตกแล้ว...หันมาทางนี้หน่อยพระอาทิตย์จ๋า

อย่างน้านแหล่ะ...แช่ะ...สวยจังเลย

พระอาทิตย์หายไปแล้ว...ทิ้งไว้แต่อากาศที่เย็น

สูดหายใจให้เต็มปอด.....รักเทอจังเลยภูกระดึงที่รัก

แล้วก็กลับสู่ที่พัก...เตรียมลุยตัวต่อไป

******************

6 ธ.ค. 52

ไปตระเวนดูเมเปิ้ลในป่ากันดีกว่า...ที่แรกเลย

น้ำตกเพ็ญพบ

ดูสิ...ว่าแดงแค่ไหน...

ครั้งนี้โชคดีจัง...มา 3 ครั้ง...ครั้งนี้แดงมันทั้งป่าเลย

ชื่นใจมากเลย...มันคุ้มค่ากับการเดินทางที่แสนเหนื่อย

ไปต่อในป่ากันอีก...เอ้า...ปีนๆๆ...เดินๆๆๆ...

เหมือนเดินอยู่ในวิมานเลยอ่ะ...สวยมาก...

ไหนลองเงยหน้าดูสิ...ว้าว...สวยจังเลย

ออกจากป่า...ไปต่อกันที่ผานาน้อย...ไปเลาะหน้าผากันบ้างเรา

เจ้านี่เค้ามันถูกตั้งชื่อว่า..."ต้นกระดุมเงิน"...

เดินเลาะหน้าผาไปอีก...มันคือ...

"ผาเหยียบเมฆ"

มองจากทางนี้..ยังมองไม่เห็นแนวเขาใช่ม่ะ

ดูทางนี้สิ...แล้วจะรู้ว่าเราอยู่สูงแค่ไหน...ว้าวววววว

ภาพที่จัดท่าจัดทางให้ยืน...มาดูท่าเบื้องหลังกันบ้าง

สภาพนางแบบ....นอนหงายขึ้นอึดซะแล้ว...

ไปต่อกันได้แล้ว

แล้วก็เจอนางแบบของภูกระดึง

"ผาหล่มสัก"

เหมือนฝันเนอะ...สวยจังเลยอ่ะ

กลับกันได้แล้ว...พรุ่งนี้ก็จะต้องลงกันแล้วล่ะ

*****************

7 ธ.ค. 52

จัดข้าวจัดของ...เตรียมตัว...เดินทางกลับ

คิดถึงที่นี่จัง...พอเอาเข้าจริงๆว่าจะไม่มาอีก...มันก็ผูกพันซะล่ะ

การเดินทางที่นี่...ถ้าไม่ได้แตงโม..กะไข่ปิ้ง...สงสัยจะไม่รอด

ทางขึ้นก็ลำบาก...ทางลงก็ลำบาก...ขอพักหน่อยเถอะ

ปีหน้าจะมาอีกป่าวเนี่ยเรา...ปีนี้ก็ว่าจะไม่มา

สุดท้ายก็มา...แต่สิ่งหนึ่งที่ยังไม่ประสบความสำเร็จคือ

"พระอาทิตย์ขึ้นที่ผานกแอ่น"

การเดินทางที่นี่...อย่าไปคำนึงถึงหลักกิโลเลย

"กำลังใจจากตัวเราเอง...เป็นสิ่งสำคัญที่สุด...ในการพิชิตภูกระดึง"

THE...END