ค่าและการใช้เวลา

ทุกชีวิตมีเวลา 24 ชั่วโมงต่อวันเท่ากัน สิ่งที่ทำให้แต่ละคนแตกต่างกันคือการใช้เวลา

คนที่ตื่นมากกว่านอนก็ไม่ได้ดีกว่าคนที่นอนมากกว่า และอาจเสียมากกว่าหากใช้เวลาไปในทางที่ไม่เกิดประโยชน์ แสดงว่า ยิ่งมีเวลามาก ยิ่งมีเวลาไปทำสิ่งที่ไม่เกิดประโยชน์มาก และมีเวลาไปทำให้เกิดโทษมาก อย่างนี้ นอนมากน่าจะดีกว่าจะได้ลดเวลาในการทำสิ่งที่ไม่ดี

ลองดูว่า คนให้เวลากับอะไรมาก แล้วจะเป็นอย่างไร

• คนที่มีเวลามากไปกับการใช้เงินคือคนจน แน่นอนคนที่ใช้เวลาส่วนใหญ่กับการใช้เงิน ยิ่งมีเวลามาก เงินก็หมดไปมาก จึงจนเงินแต่จนเพราะจนปัญญา คือมีเงินใช้ยังทำให้จน คนลักษณะนี้มักเป็นลูกเศรษฐี ผู้ดีมีทรัพย์สิน แต่เลี้ยงลูกไม่เป็น เอาชีวิตที่เคยลำเค็ญไปสร้างความสะดวกสะบายให้ลูก ไม่ฝึก ไม่ยอมลูกให้ทำงาน กลัวลูกลำบาก ลำเค็ญอย่างตน ลูกจึงเป็นคนจริงคือจนปัญญา จนจนใช้เงินไปสร้างปัญหาให้ทั้งคนอื่นและตนเอง

•  คนที่มีเวลามากไปกับการใช้ความรู้คือผู้มีปัญญา คนเช่นนี้ วัน ๆ ก็อยู่กับ การคิด การฝัน หาความรู้ ฝึกฝนการใช้งาน จนมีความรู้ ความสามารถแตกฉาน แก้ปัญหา พัฒนาตนได้ ผู้มีปัญญาดูเหมือนเป็นผู้ไม่มีปัญหา แต่ความจริงปัญหานะมีทุกที่ ทุกคน เพียงแต่เมื่อมีปัญญาสามารถแก้ปัญหาได้

•  คนที่มีเวลามากกับการหาเงินคือคนรวย คนเช่นนี้ตื่นมากก็ดี เพราะนอนมากก็มีเวลาหาเงินได้น้อย และบางคนมีแต่เวลาหาเงิน จนไม่มีเวลาใช้เงิน จึงเป็นคนรวยเงิน และคงรวยปัญญาด้วยมิฉะนั้นคงหาเงินไม่ได้

• คนที่ใช้เวลาไปทำอะไรก็ไม่รู้ก็ไม่รู้ว่าตนเป็นอะไร คนเช่นนี้ ชีวิตเกิดมาสับสน วัน ๆ ไม่รู้ว่าตื่นมาทำอะไร นอนไปทำอะไร คิดไม่ออก บอกไม่ถูกว่าจะให้นอนมากดีหรือตื่นมากดี คนพวกนี้มักไม่เคยคิดอะไรล่วงหน้า สนุก สุข เศร้า เหงา ทุกข์ ไปวัน ๆ ชีวิตมีหลายรสชาติ จะว่าไม่ดีก็ไม่ได้ บางคนสนุก สุขได้ทุกเรื่องทุกเวลา แต่บางคนเป็นทุกข์ไปทุกเรื่องทุกเวลาหาสุขไม่เป็น จึงน่าจะนอนให้มากจะได้ลดเวลาแห่งความทุกข์

ก็เป็นการใช้เวลาของแต่ละคน ให้มีค่าอย่างไร แต่ให้ดีก็ต้องใช้อย่างพอดีกับตน ที่สำคัญอย่าจนปัญญา ที่จะพาให้จนเงิน จนสุข

คนรวยเงินต้องใช้เงินให้เป็น อย่าไปสร้างลูกให้มีแต่เวลาใช้เงินแต่จนปัญญา  

ดูแบบการใช้เวลาทั้งหมด ก็น่าจะมีค่าดีเป็นส่วนใหญ่ ยกเว้นการใช้เวลาไปทำให้จนปัญญา และสร้างปัญหาแก่ตนและผู้อื่น

ลองสำรวจดูว่า กำลังใช้เวลาอย่างไร รวยอะไร จนอะไร เงิน ทุกข์ สุข ปัญญา ปัญหา รสชาติชีวิต