ประกันคุณภาพต้องเข้าใจระบบ 1. ประเมินตนเอง

เป้าหมายของการทำประกันคุณภาพ ประกอบด้วย

1. เพื่อประเมินตนเอง
2. เพื่อให้รางวัล
3. เพื่อให้เห็นภาพสะท้อนการทำงานของตน
4. เพื่อให้แข่งขันได้

การประเมินตนเอง หากเป็นเฉพาะบุคคล คงมีการตรวจสอบเป็นระยะ ๆ แต่ส่วนใหญ่ไม่เป็นระบบ โดยเฉพาะในระดับหน่วยงาน/องค์กร หากไม่ทำเป็นระบบยิ่งตรวจได้ยาก

การประเมินที่ดีจึงทำเป็นระบบ ตั้งแต่

• การรู้จักตัวเอง ว่าเป็นใคร มีหน้าที่อะไร ให้ใคร มีใครเกี่ยวข้องบ้าง  มีอะไรที่ดี มีความสามารถเด่นอะไร ที่ผ่านมาได้ทำอะไรที่ดีและไม่ดี มีผลงานการพัฒนา นวัตกรรมอะไรบ้าง ใช้ประโยชน์อะไรบ้าง มากน้อยเพียงใด คุ้มค่าหรือไม่ มีทางเลือกใดที่ดีกว่า มีศักยภาพอะไรบ้าง ขาดเหลืออะไร
• คนอื่น/หน่วยงานอื่น ทำอะไรกันที่ดี ๆ ไปถึงไหน มีนวัตกรรมใหม่ ๆ อะไรบ้าง
• ภาพในอนาคตว่าจะเป็นอย่างไร เพื่อกำหนดบทบาทและตำแหน่งขององค์กรว่าเป็นแบบใด ด้านไหนบ้างอย่างไร ให้สอดคล้องกับความพร้อม ศักยภาพ โอกาส ความต้องการ 
• ต้องใช้ข้อมูล ความเป็นจริง วิเคราะห์ข้อมูล ที่เด่น ที่เป็นไปได้  สอดคล้องกับอนาคต
• มีการทำแผน ที่มีการกำหนดวิสัยทัศน์ เป้าหมาย เพื่อให้รู้ว่า เป็นใคร จะทำอะไร  ให้บุคลากร และผู้มีส่วนได้เสียได้ทราบ

จุดอ่อนของการดำเนินการ โดยเฉพาะหน่วยงานราชการไทย คือ

1. ทำแผนแบบระดมความเห็นแทนการใช้ข้อมูล จึงป็นแผนตามความรู้สึก ไม่รู้จริงถึงศักยภาพ
2. ไม่กล้าจัดความสำคัญจริง จึงทำให้แผนโตกว่าความเป็นจริง ส่งผลให้ทำงานหนัก ขับเคลื่อนคุณภาพไม่ได้ เพราะจะจับไปทุกด้าน จนทำไม่ทัน จึงทำให้ผ่าน ๆ ไป และอิงคะแนนตามระบบการประเมินมากกว่าคุณภาพจริง ท้ำให้มีคะแนนมากกว่าเนื้อหาสาระจริง 
3. ไม่สามารถควบคุมงบประมาณได้
4. มีระเบียบควบคุมกำกับมาก ทำให้มีงานธุระการมาก เป็นผลให้มุ่งเน้นกระบวนการ ธุระการมากกว่าคุณภาพของภารกิจหลัก

แผนไม่ดี กระบวนการไม่ได้ เป้าหมายไม่ชัด จะถามหาคุณภาพจริงไม่ได้