Old active learning

ในสมัยก่อนที่ยังไม่การศึกษาเป็นระบบ การเรียนรู้เกิดจากการทำงาน

การทำงานจะถูกสอนด้วยบอกหน้าที่ ทำให้ดูในหน้าที่นั้น ๆ แล้วลงมือทำจริง ทำยังไม่ดีก็ถูกบอกถูกแนะเพิ่มเติมจนทำได้

บางคนถูกฝึกมาดีจากที่บ้านที่ต้องช่วยทำทุกอย่าง เมื่อมาทำงานก็ช่วยทำทุกอย่างเมื่อมีเวลาจึงมีโอกาสเรียนรู้ฝึกมากขึ้น

บางคนฉายแววทำบางอย่างได้ดีจึงถูกมอบหน้าที่ใหม่ให้ เช่น คนไปทำงานร้านอาหารจากเป็นเสิร์ฟ คนบริการ บางคนช่วยในการเตรียมเครื่องปรุง ชอบช่วยลงมือทำอาหารก็ได้เปลี่ยนจากคนเสิร์ฟมาเป็นคนปรุงคนทำอาหาร ทำจนมีฝีมือดีก็ไปเปิดร้านอาหารของตัวเอง

คนเป็นช่างซ่อมรถคือคนที่ไปเป็นลูกมือในร้านซ่อมรถ ฝึกฝนทำจนมีความชำนาญจนไปเปิดร้านตนเอง คนที่มีฝีมือเด่นจนลูกค้าติดใจ เมื่อไปเปิดร้านใหม่ก็มีลูกค้าตามไปเป็นลูกค้าด้วย

แต่บางคน หรือคนส่วนใหญ่จะทำงานเฉพาะหน้าที่ เรียกว่าทำตามข้อตกลง หรือ tor จึงทำหน้าที่นั้นตลอดไป เงินเดือน ค่าจ้างก็เท่าเดิมเพราะไม่มีการทำงานสร้างค่าพิเศษอะไรเพิ่มขึ้น คนทำงานดีก็สามารถย้ายไปทำร้านอื่นได้

ส่วนคนที่ไม่ตั้งใจทำงานให้ดีไปสมัครที่ไหนก็ไม่มีใครเอา หรือเปลี่ยนงานเปลี่ยนที่ไปเรื่อยเพราะทุกร้านไม่จ้างต่อเมื่อหมดสัญญา

จะเห็นว่า การเรียนรู้ในการทำงาน ประกอบอาชีพต่าง ๆ สมัยก่อนเป็นการเรียนรู้ด้วยการทำจริงจากผู้ประกอบอาชีพจริง จึงเป็นการเรียนแบบ active learning คือเรียนด้วยการทำจริงจากของจริง อาชีพจริง

ส่วนผู้เรียนก็ขึ้นกับว่า ใครอยากได้ดี อยากเรียนรู้ หรือแค่ทำงานตามค่าจ้าง ผลได้ก็แตกต่างกันตามความสนใจ ตั้งใจของผู้เรียน รวมถึงความชอบ ความถนัด และฝีมือ คนที่มีฝีมือดีก็มีความเจริญ มีลูกค้าต่อเนื่องไป