พฤติกรรมการเรียนรู้

การเรียนรู้ที่เป็นผลจริงต้องเปลี่ยนพฤติกรรมผู้เรียนได้ จากไม่รู้เป็นรู้ จากไม่เข้าใจเป็นเข้าใจ จากทำไม่ได้เป็นทำได้  จนถึงการสร้างค่า สร้างนวัตกรรม การทำให้ได้ดีมีค่าแก่ใคร ๆ

พฤติกรรมการเรียนมีหลายระดับ

ระดับต้นเป็นทำให้มีความรู้ เมื่อรู้ก็บอกได้ รู้ว่าคืออะไร ประกอบด้วยอะไรบ้าง

ขั้นถัดมาคือความเข้าใจซึ่งต้องอธิบายที่มาที่ไป เชื่อมโยงสัมพันธ์ด้วยเหตุและผล

ขั้นต่อไปคือการทำได้ ต้องพิสูจน์การให้ทำ หรืออธิบายขั้นตอนการทำได้ถูกต้อง

ขั้นต่อไปคือการสร้างค่า คือรู้ว่าสามารถนำไปใช้อะไรได้บ้าง กี่ทาง จากสิ่งที่รู้ที่เรียน เพื่อเลือกใช้ให้เกิดค่าให้ตรงกับผู้ใช้

ขั้นต่อไปคือการสร้างสรรค์ที่เรียกว่านวัตกรรม คือการคิดผสมผสานความรู้ความเข้าใจ แล้วทำให้ดีขึ้น ดีกว่าเดิม ที่สามารถสร้างค่าได้มากขึ้น 

ในการศึกษาระดับปริญญาตรี และสายอาชีพถูกกำหนดให้รู้ เข้าใจ และทำได้อย่างถูกต้องตามธรรมเนียม กฎ ระเบียบ และมาตรฐานวิชาชีพ คุณธรรม จริยธรรม คือสามารถทำงานได้

ส่วนระดับปริญญาโทต้องสามารถวิเคราะห์สังเคราะห์สร้างค่าได้ คือสามารถปรับปรุงปรับใช้ให้มีค่ามากขึ้น จึงมีมูลค่าเพิ่มในการทำงาน

ระดับปริญญาต้องสามารถสร้างสรรค์ สร้างสิ่งใหม่ ๆ ที่ใช้ได้ดีกว่า เพิ่มค่า สร้างค่าได้มากกว่า 

ซึ่งความสามารถนี้ต้องนำไปใช้ตลอดเวลาจึงเรียกว่า เป็นผู้มีการศึกษาระดับนั้น ๆ  แต่หากได้รับปริญญแต่ไม่มีความสามารถและไม่ใช้ให้เป็นค่า จึงไม่มีค่ากับปริญญาที่ได้รับ เป็นได้แค่ได้ปริญญา แต่ไม่มีปริญญาติดตัวไปใช้งาน

ซึ่งเป็นผลของการศึกษา ส่วนใครที่มีความสามารถทำได้ในแต่ละระดับ ถึงไม่ได้เรียนรับปริญญา ก็มีปริญญาสร้างค่าได้

มีคนจำนวนมากเป็นเจ้าของธุรกิจที่สร้างค่า มหาเศรษฐี อภิมหาเศรษฐีที่มีความสามารถสร้างสรรค์การทำงานสร้างค่าได้มากมาย ที่มาจากการสร้างสรรค์ เรียนรู้ด้วยตนเอง

พฤติกรรมการเรียนรู้จึงใช้วัดตนเองว่า เรียนให้ได้ความรู้ความสามารถระดับไหน ได้หรือยัง

หากยังไม่ได้ต้องหาทางทำให้ได้เพื่อเป็นการสร้างค่า สร้างความสามารถ ที่ไม่ใช่คะแนนการสอบ แต่เป็นความสามารถการใช้ชีวิตของแต่ละคน จึงควรต้องตรวจสอบผลการเรียนตลอดเวลาว่ามีความสามารถจริง