เถ้าแก่

เถ้าแก่คือคนที่เรียนรู้จากการทำพัฒนาตนเองเป็นเจ้าของกิจการ เป็นผู้ประกอบการตัวจริง

เถ้าแก่ในอดีตมักเป็นผู้ที่เริ่มจากทำงานรับจ้าง เป็นลูกจ้าง แล้วเรียนรู้พัฒนาตนเอง ทั้งในฐานะลูกจ้างและกระบวนการทำงานต่าง ๆ ของร้าน รวมถึงสะสมเงินทอง จนมีความชำนาญ สามารถเปิดกิจการของตนเองได้

บางครั้งสามารถดึงเอาลูกค้าเก่าของร้านที่เคยทำงานไปด้วยเพราะลูกค้าติดใจในฝีมือ

การเป็นเถ้าแก่ที่ดีไม่ใช่แต่ลงทุนประกอบกิจการ ที่สำคัญต้องมีความรู้รอบในทุกกระบวนการทำงาน และรับผิดชอบในทุกงานที่ทำ รวมถึงคนที่ทำงานด้วยเพราะเคยมีฐานะเป็นลูกจ้างที่ดีมาก่อน

ดังนั้น เถ้าแก่จึงไม่ใช่เจ้าของกิจการ หรือนายจ้าง

แต่คือคนที่รู้กระบวนการทำงานอย่างดี มีความรับผิดชอบในงานและผลงาน

รับผิดชอบในกิจการและผู้ร่วมงานทุกคน ที่ทำให้งาน กิจการมีความเจริญรุ่งเรื่องได้ดี

คือทั้งบริหารจัดการงาน พัฒนางาน ดูแลเอาใจใส่ในผลงานและดูแลพัฒนาคนทำงาน เพราะของ คน ทุกอย่างคือของของตนที่ต้องรับผิดชอบทำให้ดี ดีที่สุดตลอดเวลา จึงสร้างค่า สมค่าเป็นเถ้าแก่