พึ่งพา พึ่งพิง พึ่งพัง

พึ่งเป็นการช่วยเหลือจากคนอื่น เป็นการอาศัยคนอื่น การช่วยเหลือเป็นสิ่งที่ดี แต่จะเป็นปัญหาหากมัวพึ่งใคร ๆ จนพึ่งตัวเองไม่ได้ และไม่มีใครให้พึ่ง

การพึ่งมีหลายแบบ คือพึ่งพา พึ่งพิง พึ่งพัง

พึ่งพาเป็นการช่วยเหลือให้ทำนำไปในทางที่ดี เช่นหน่วยงาน องค์กรต่าง ๆ ที่จัดกิจกรรมโครงการให้คนทำตามเพื่อให้เกิดผลที่ดี แต่มีปัญหาที่ต้องทำตามจึงได้รับความช่วยเหลือ

พึ่งพิงเป็นการรับความช่วยเหลือจนไม่สามารถยืนด้วยตัวเองได้ ที่ไม่มีใครให้พิงก็ล้ม เพราะทำด้วยตัวเองไม่ได้ เพราะลืมการพัฒนาตนเอง ลืมการพึ่งตนเอง ที่ทำให้ต้องรอแต่ความช่วยเหลือตลอดเวลา ไม่มีความมั่นใจจนทำให้ขาดแคลนความสามารถ ทำให้ต้องอาศัยคนอื่นตลอดเวลา

พึ่งพังเป็นความล้มเหลวของการช่วยเหลือต่าง ๆ ที่ทำให้คนพึ่งพังเมื่อไม่มีที่ให้พึ่ง

ดังนั้น การพึ่งที่ดีต้องเป็นการพึ่งเพื่อการพัฒนาให้พึ่งพาตนเองได้ ต้องช่วยเหลือให้พัฒนาตนเองทำได้ด้วยตนเอง พัฒนาความสามารถจนทำเองได้

ไม่ใช่ให้แค่ทำตาม แต่ต้องมีเป้าหมายให้คิดเอง ทำเอง คิด ทำ และนำสิ่งดี ๆ ของตนเองออกมาใช้สร้างค่า ทำประโยชน์ เพื่อพึ่งตนเอง ไม่ต้องรอพึ่งพา พึ่งพิงใคร ๆ จนกลายเป็นพึ่งพัง เพราะไม่มีใครให้พึ่งได้ตลอดไป หากไม่ใช้ความสามารถพึ่งพาตนเอง ดูแลตนเองได้

การพึ่งตนเองดีที่สุด ที่ไม่ต้องพึ่งพิงใครจนพังเมื่อไม่มีใครให้พิง