เรื่องของสละ

หลายคนคงรู้จักผลไม้นี้กันแล้ว "สละ" เข้าใจว่าต้องมีหลายคนไม่ชอบ เพราะมันเป็นผลไม้รสเปรี้ยว ที่หวานราคาจะสูงหน่อย และหากินยาก แต่มีอยู่พันธุ์นึง ชื่อว่า สละอินโด  tiny apple ช๊อบชอบ เพราะไม่เปรี้ยว แต่ก้อไม่ได้หวานมาก และเนื้อกรอบ กินแล้วก้อไม่เลอะมือด้วยเพราะน้ำไม่เยอะ แต่ก็ยังคงความปอกยากไว้ตามแบบฉบับเิดิมอยู่นั่นเอง ได้กินฟรีประจำเลยเพราะบ้านเพื่อนสนิทปลูกเอาไว้ ไปบ้านเพื่อนทีไรได้กินทุกที 555

ท่านพ่อเคยเอามาปลูกเอาไว้ที่บ้าน แต่ไม่เคยได้กิน เพราะมีแต่ต้นตัวเมีย (กรำ) ไม่มีต้นตัวผู้ก้อไม่รู้จะเอาเกสรที่ไหนมาผสม เคยได้คุยกับป้าคนที่ปลูก เค้าอธิบายให้ฟังถึงวิธีการผสมเกสรสละ  เค้าบอกว่า ต้นสละจะออกดอกตัวผู้ออกมาก่อน เราต้องคอยสังเกตว่าช่วงไหนดอกแก่ได้ที่ ก็จะไปเคาะเอาละอองเกสรตัวผู้มาใส่กระปุกเก็บไว้

เทคนิคมีอยู่ว่าต้องเอาแป้งใส่เข้าไปด้วย เพื่อไม่ให้ละอองเกสรเกาะติดกัน แป้งที่ว่านี่จะเอาแป้งทาตัว หรือแป้งมัน หรือแป้งสำหรับทำอาหารอื่นๆ ก้อได้

เก็บกระปุกไว้ในตู้เย็น จะเก็บได้นานถคง 6 เดือนแน่ะ โอ้โห

หลังจากนั้นก้อรอเวลาให้ต้นที่เป็นตัวเมียออกดอก กะเวลาให้เหมาะ (จำไม่ค่อยได้แล้วว่าเวลาเหมาะๆ นี่คือตอนที่ดอกเป็นสีแดงรึป่าว) แล้วก้อเอาละอองเกสรตัวผู้ไปเคาะใส่ ถึงจะได้ลูกสละมากิน

เนี่ยละน้า ต้นไม้ ไม่ใช่ว่าอยากปลูกก้อปลูกได้ ปลูกได้แล้วก็ไม่ได้กิน ไม่ว่าจะทำอะไรถ้าอยากให้ได้ดีต้องเอาใจใส่ ความหลากหลายทางสังคมก็เป็นสิ่งจำเป็น จะมีแต่ต้นตัวผู้ก้อออกลูกไม่ได้ ถ้ามีแต่ตัวเมียก้อไม่มีเกสรมาผสมพันธุ์อยู่ดี สังคมเราก้อต้องมีคนหลากหลาย คิดแตกต่าง โลกจะได้น่าอยู่ ไม่น่าเบื่อ และ้ต้องใจเย็น อดทนรอคอยโอกาสให้ได้ เพราะ ความโชคดีจะเกิดขึ้นเมื่อคนที่เตรียมพร้อมเดินทางมาพบกับคำว่าโอกาส (สมคิด ลวางกูร)