ทำยังไงกับคนที่ทำร้ายเรา? ^[C]

  เวลาที่มีคนมาทำร้ายเรา ไม่ว่าจะทางกายหรือทางจิตใจ  เราทำยังไงกันคะ? 

เช่น.. ถ้ามีคนมากล่าวหาเรา ทั้งที่เราไม่ได้ทำอย่างที่เค้ากล่าวหา..

ถ้ามีคนมาด่าเราเสียๆ หายๆ โดยไม่ให้เวลาเราอธิบาย...

ถ้ามีคนเข้าใจเราผิด โดยไม่คิดที่จะถามว่าความจริงคืออะไร..

ถ้ามีคนยังไม่รู้จักเราดีพอ  แต่ตัดสินไปซะแล้วว่าเราน่าจะเป็นยังโง้นยังงี้..

ถ้ามีคนมาดูถูกงานของเรา ทั้งที่ไม่รู้จักงานเราซักนิด..

และอื่นๆ อีกมากมาย...

      แต่ละคนมีวิธีรับมือกันอย่างไรคะ..?.. 

เคยอ่านเรื่องราวของทหารหนุ่มคนนึง เค้าไม่ได้อยากเป็นทหารที่ฆ่าคนในการสงคราม แต่เนื่องจากว่าในเวลานั้นเป็นช่วงสงคราม ดังนั้นชายหนุ่มทุกคนต้องไปขึ้นทะเบียนและฝึกทหาร เค้าก็เลยต้องไป  ตัวเค้าไม่เคยจับปืนเลย (เพราะไม่ชอบจริงๆ)  แต่เพื่อนทหารคนอื่น ไม่ชอบที่ว่าคนนี้เหมือนกับทำตัวแตกต่าง ก็เลยพยายามหาเรื่องตลอดมา บางทีก็ข่มขู่ บางทีก็หัวเราะเยาะ บางทีก็ล้อเลียน เรียกเค้าว่า “ไอ้ขี้ขลาด”  บางทีก็ว่ากล่าวเสียๆ หายๆ บางทีก็ยังแกล้งทำร้ายด้วย..

อยู่มาคืนนึง ขณะที่ทหารหนุ่มคนนี้กำลังสวดขอพรก่อนเข้านอน  เพื่อนทหารในหอด้วยกันรู้สึกไม่ชอบหน้าจนถึงที่สุด  แล้วก็เริ่มทยอยกันถอดรองเท้าของตน ขว้างใส่ทหารหนุ่มคนนี้  ข้างแล้วข้างเล่า  แต่ทหารหนุ่มคนนี้ก็ไม่ได้ลืมตาขึ้นมาจากการสวดขอพรแต่ประการใด  จนพวกเพื่อนทหารทั้งหมดเอือมไปเอง และคืนนั้นก็ผ่านไปโดยไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับทหารหนุ่มอีก..

แต่พอเช้าวันรุ่งขึ้นสิคะ  ขณะที่เพื่อนทหารทั้งหลายตื่นขึ้นมาเตรียมตัว และกำลังจะออกไป ทุกคนก็ต้องอึ้ง นิ่งงัน.. เพราะพวกเค้าพบว่า รองเท้าที่เค้าขว้างไปที่ทหารหนุ่มขี้ขลาดนั้น ได้ถูกทำความสะอาดและขัดมันจนเงางามทุกคู่ทุกข้าง และถูกวางเรียงไว้อย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย...

มีข้อเขียนเป็นคำสอนที่ Kon1Kon ชอบ บอกไว้ว่า “ถ้าศัตรูของท่านหิว ก็จงให้อาหาร ถ้าเขากระหายก็จงให้น้ำ”  และ “ถ้าใครตบแก้มซ้าย ก็จงหันแก้มขวาให้เขาด้วย  ถ้าใครต้องการขอเสื้อ ก็จงให้เสื้อคลุมเขาไปด้วย  และถ้าใครจะขอให้ท่านเดินไปด้วยหนึ่งไมล์ ก็ขอให้เดินไปกับเขาสองไมล์”...

แต่อย่าถามนะคะ ว่าทำได้ตามนั้นมากน้อยแค่ไหน.. ขอเวลาในการพัฒนาตน ฝึกใจ และปรับปรุงตัวเองมากกว่านี้ก่อนค่ะ...(อิอิ)