ชวนกัน tag แง่งามของความรัก

ผ่านมา 7 วันดิฉันชักหมดมุข ซะแล้ว! อย่ากระนั้นเลย..มาชวนกันเขียนเล่าแง่มุมของความรักต้อนรับวัน Valentine กันนะคะ

ชวนให้เขียนเล่าความรักในแง่มุมต่างๆ ผ่านมุมมองของท่าน  รักงาน รักเพื่อน รักพ่อ รักแม่  รักลูก..รัก........

ความรักทำให้คนออกกำลังกาย
ความรักทำให้คนตาบอด
ความรักทำให้คนขยัน
ความรักทำให้มีกำลังใจ
ความรักทำให้ตื่นเช้า
ความรักทำให้นอนไม่หลับ 2 คืน
.....
สำหรับดิฉันแล้ว "ไปเรียนว่ายน้ำ ทำให้มีความรัก"

13 ปีที่แล้วเราพบกันที่สระว่ายน้ำเพราะเพื่อน เพื่อนอยากเรียนว่ายน้ำ ดิฉันก็ตามใจเพื่อนตามระเบียบ   ดิฉันเรียนว่ายน้ำด้วยกันกับเพื่อนได้ 10 วัน เจ้าเพื่อนตัวดีก็ถูกเรียกตัวไปทำงานที่ภูเก็ต ค่าเรียนที่เธอจ่ายไปแล้วยกให้ดิฉัน พระเอกมีอาชีพสอนว่ายน้ำเป็นงานพิเศษหลังเลิกงานประจำเป็นคนขยันมาก ตรงเวลา สม่ำเสมอ  เรียนว่ายน้ำอยู่ 2 เดือน ไปเรียนเกือบทุกวันฝนตกฟ้าร้องก็ไป.. แบบว่าอยากว่ายน้ำเป็นเร็วๆ อ่ะ....อิ...อิ....

เกิดจากฟ้าดินเป็นใจหรืออะไรก็ไม่ทราบ ที่ว่าเป็นใจคือในช่วงนั้นนั้นมี "หนุ่มประเภทสอง" มาติดพันดิฉันดิฉันพยายามหลบหลีก she ก็มานั่งเฝ้าอยู่ข้างสระทุกวัน..แล้วยังไง....ดิฉันก็ไม่กล้าขึ้นจากสระนะซิคะ ชวนดิฉันไปโน่น นี่  ปฎิเสธกันทุกวันจนไม่รู้จะอ้างอะไร ทำไงดี "ครูขาช่วยหนูหน่อยช่วยเป็นเพื่อนเดินออกไปจากสระหน่อยทำทีว่าเราจะกลับด้วยกัน" แผนสูงมาก..นึกแล้วยังขำตัวเอง(มุขนี้ไม่รู้คิดออกได้ไง)กลับด้วยกันอยู่สักสับดาห์ she คนนั้นก็หายไป

She คนนั้นก็หายไปแล้ว จบกันหล่ะทีนี้  กลายเป็นความเคยชินที่จะต้องกลับพร้อมกันไปซะแล้ว(ชินเร็วจังเลย)

มีเรื่องแปลกค่ะดิฉันก็ว่ายน้ำไม่เป็นซักทีทั้งที่เรียนมาหลายเดือนแล้ว ถามครู..."ครูคะแล้วทำไมว่ายไม่เป็นสักทีหล่ะคะครู เห็นเด็กๆ  มาเรียนสักสัปดาห์สองสัปดาห์ต่อเนื่องก็ว่ายได้"  
ทันใดนั้นครูก็ปล่อยหมัดหนัก.. "สอนให้เป็นก็ไม่ได้เจอกันนะซิ"

ดิฉันเริ่มว่ายน้ำเป็นในเดือนที่ 3 ครูทดสอบให้ดิฉันว่ายตามยาวสระ ดิฉันหมดแรงจมน้ำตรงกลางสระ..(ไม่ได้แกล้งนะจมจริงๆ สาบาน)...พระเอกกระโดดตูมลากดิฉันให้มาเกาะขอบสระ...ดิฉันตกใจลืมวิชาลอยตัวเสียสนิท...ลืมตายไปเลย..อยากจมน้ำซักวันละ 10 ครั้ง ก๊ากส์...

คบกันโดยรู้เรื่องเขาเพียงนิดหน่อย รู้อาชีพ เป็นคนที่ไหน คุยกันรู้เรื่องรู้จักเท่านั้นเอง (ประมาทนะเนี่ย!) มีชีวิตไปตามปกติ เขาช่างสม่ำเสมอต่องานไม่เกเรไม่มาเฝ้าหมั่นเทียวไล้เทียวขื่ออย่างที่ดิฉันอยากให้เป็นแต่อย่างใด   ดิฉันเกิดนึกอยากเอาชนะขึ้นมา ..

เมื่อผู้หญิงมีความรัก...ที่มักชักนำมาพร้อมกับไสยศาสตร์ก็เข้าครอบงำ ดิฉันเองแอบไปตรวจดวงชะตาทั้งที่มีวันเกิดตั้ง 3 วัน ก็ตรวจมันทั้ง 3 วันนั่นหล่ะ หมอดูบอกว่าดิฉันจะมีเกณฑ์คู่กับ "คนมีพันธะ" มาทางทิศตะวันตก  (ดูได้ขนาดนั้น...เหลือเชื่อจริงๆ...)  ดิฉันก็ไม่รู้หรอกว่าเขามาทางทิศใหน  ใครกันพระเอกคนนี้หรือเปล่าตายหล่ะหว่า มีพันธะซะแล้ว ดิฉันถามเขาตรงๆ แต่ไม่ติดใจจะได้คำตอบเชิงถามกึ่งเล่นกึ่งจริงซะมากกว่า ก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันทีเรื่องต้องซีเรียสดิฉันกลับไม่สนใจคำตอบจริงจัง คบกันมาเขาเรื่อยๆ  ครบ 3 ปี จึงร่วมชีวิตกันใช้เวลาปรับตัวกันอยู่สัก 5 ปี จึงนิ่งและอยู่กันอย่างสงบสุขได้เกือบไปไม่รอดครับท่านผู้ชมแต่ก็รอดมาแบบน้ำขุ่นๆ

หากทะลึ่งเปรียบการแต่งงานเหมือนการเสี่ยงดวงนับว่าดิฉันเป็นคนดวงดีมากคนหนึ่ง....และตั้งแต่วันนั้นมาดิฉันก็ออกกฎเกณฑ์การสมัครเรียนว่ายน้ำว่า นักเรียนที่อายุเกิน  12 ปี  ต้องมาสมครเรียนกับดิฉันหากอายุต่ำกว่า 12 ปี สมัครได้กับครูโดยตรง.....

 1. เลือกคู่อย่าเพียงดูปัจจุบันให้ย้อนดูอดีต วิเคราะห์ไปถึงอนาคต

 2. อย่ากลัวขึ้นคาน....ต้องดูให้ครบทุกประเด็นให้แน่ใจ...

 3. ทุกคนมิได้ดวงดีในการแต่งงาน

 4. การปรับตัวเป็นเรื่องสำคัญยอมวาง ยอมปล่อย...ลดอัตตาลงจะเป็น
     สุขขึ้นมาก

 5. รักกัน รบกัน เป็นเรื่องปกติของชีวิตคู่ต้องหมั่นสร้างอารมณ์รัก เพราะบ้านเราเป็นสนามรัก มิใช่สนามรบ.....ครับท่านผู้ชม

บันทึกนี้ถ้าจะมีอาถรรพ์ค่ะ ดิฉันเขียนตั้งแต่เที่ยงแล้ว พยายาม post แต่ระบบไม่เป็นใจ error ตลอด ลองใหม่ ครานี้คงสำเร็จ...โอมเพี้ยง!

ขอ tag ต่อค่ะ
อยากอ่าน  "แง่งามของความรัก....พี่อัมพรนะคะ