การสอนพยาบาลชุมชน

          1.     นักศึกษาต้องมีส่วนร่วมในการกำหนดรูปแบบวิธีการเรียนรู้ โดยยึดวัตถุประสงค์ ความต้องการรายวิชา การประเมินผลรายวิชา รวมทั้งปรัชญาของหลักสูตรเป็นหลัก

              2.   ระบบการจัดการเรียนการสอนจะสนับสนุนให้ศึกษาด้วยตนเอง โดยอาจารย์นิเทศ ทำหน้าที่เป็นผู้ประสานงานให้เกิดเครือข่ายการเรียนรู้จากแหล่งฝึก ทั้งที่เป็นเจ้าหน้าที่ของรัฐ องค์กร ชุมชน และประชาชน รวมทั้งสนับสนุน อำนวยความสะดวก จัดเตรียมแหล่งข้อมูลให้พ้อม จัดโอกาสให้นักศึกษาได้แลกเปลี่ยนความรู้ ความคิดเห็น ประสบการณ์ เจตคติ ร่วมกันระหว่างนักศึกษา อาจารย์นิเทศ บุคลากรที่เกี่ยวข้องในแหล่งฝึก เพื่อให้ได้เรียนรู้ร่วมกัน อันจะเป็นประโยชน์ในการพัฒนาตนเองและงานต่อไป

                    3.  การใช้วิทยาการและเทคโนโลยีที่เหมาะสมนั้น อาจารย์นิเทศต้องปรับเปลี่ยนเทคนิควิธีการสอนให้เหมะสมกับนักศึกษาแต่ละคน โดยต้องคำนึงถึงพื้นฐานความรู้ ระบบคิด และความสามารถของนักศึกษาเป็นสำคัญ อาจารย์นิเทศจะต้องพยายามเสาะแสวงหาแหล่งข้อมูลหรือภูมิปัญญาของแหล่งฝึก เพื่อจะได้เป็นผู้ให้คำปรึกษาเกี่ยวกับข้อมูลของชุมชน รวมทั้งวิธีแก้ไขปัญหาต่างๆ ที่ชุมชนเคยใช้หรือกำลังทำอยู่ การสอนภาคปฏิบัติไม่ใช่เป็นการถ่ายทอดความรู้ระหว่างผู้สอนกับผู้เรียนเท่านั้น แต่เพื่อการพัฒนาทักษะการพยาบาล การทำงานร่วมกับคน และกระบวนการแก้ปัญหา

                    4.   การดำเนินงานต่างๆ จะต้องผสมผสานความรู้ ความเข้าใจเกี่ยวกับคน สังคม สุขภาพสิ่งแวดล้อม และการพยาบาลเข้าด้วยกัน อาจารย์นิเทศต้องกระตุ้นให้นักศึกษาผู้ปฏิบัติการพยาบาล โดยใช้หลักการพยาบาลแบบองค์รวมเพื่อการพัฒนาทั้งด้านร่างกาย จิตใจ สังค,  สิ่งแวดล้อม และจิตวิญญาณ  ในมิติการบริการของการส่งเสริมสุขภาพ การป้องกันโรค การรักษาพยาบาลและการฟื้นฟูสภาพ ทั้งนี้ภายใต้ข้อตกลงว่า ปัญหาที่เกิดขึ้นทุกอย่างมีความเกี่ยวข้องสัมพันธ์กัน เมื่อพบสาเหตุของปัญหาในบางครั้งพยาบาลจำเป็นต้องแสดงบทบาทเป็นผู้ประสานงานกับหน่วยงานอื่น เพื่อแก้ปัญหาที่สาเหตุ การแก้ปัญหาสุขภาพในชุมชน นอกจากพยบาลจะต้องทำงานร่วมกับทีมสุขภาพแล้ว ยังต้องทำงานร่วมกับหน่วยงานอื่นที่เกี่ยวข้องกับการพัฒนาคุณภาพชีวิตของประชาชนภายใต้หลักการพัฒนาความอยู่คู่สุขภาพในบทบาทของภาคีร่วม

                        การจัดการสอนที่ช่วยให้นักศึกษาเกิดการเรียนรู้ด้วยตนเองได้นั้นจะต้องมีวิธีการพัฒนาการคิดและต้องกระทำอย่างต่อเนื่อง จึงก่อให้เกิดประสบการณ์ และความคิดที่แตกฉานในการนำบทเรียนมาพัฒนาตนเอง พัฒนางาน พัฒนาสุขภาพของประชาชนและพัฒนาวิชาชีพในที่สุด