ก้าวเล็กๆที่ยิ่งใหญ่ ก้าวใหม่เพื่อจุฬา. ตอนที่ 2

เช้าวันที่ 16 กุมภาพันธ์ 2555  ดิฉันออกแบบการเดินทางโดยรถไฟฟ้าใต้ดิน เริ่มต้นจากสถานีกำแพงเพชร  แล้วไปลงที่สถานีสามย่าน  ใช้เวลาเดินทางประมาณ 30 นาที

เริ่มต้นจากที่นี่ค่ะ

ไม่รู้ก็ถามเขาไปเรื่อย เราคนไทย พูดภาษาไทยได้ กลัวอะไร  ดิฉันยึดคตินี้มาตลอดเวลาต้องเดินทางคนเดียวและไม่คุ้นชินกับเส้นทาง

โผล่จากสถานทีรถไฟฟ้า ก็ถามมอเตอร์ไซค์รับจ้างว่า จะไปจุฬาฯ ต้องเดินไปทางไหน เมื่อรู้ทิศ รู้ทาง ก็มุ่งตรงไปยังประตูทางเข้ามหาวิทยาลัย หลังจากนั้นค่อยว่ากัน

"น้อง ๆ พี่จะไปศูนย์ประชุมจุฬาฯ ต้องเดินไปทางไหนค่ะ"  ดิฉันดักถามตั้งแต่เจอนักศึกษาคนแรก

"ที่นี่ไม่มีศูนย์ประชุมค่ะ เขาเรียกว่า หอประชุม"  นักศึกษาท่านนั้นตอบ พร้อมกับชี้เส้นทางที่จะผ่านไปหอประชุม

คล้อยหลังไม่ถึงสิบวินาที ก็ได้ยินเสียงเรียกไล่หลังมาว่า "ป้า ๆ ค่ะ" แว้บแรกที่ได้ยิน ดิฉันไม่หัน เพราะมั่นใจว่า ไม่ได้เรียกตัวเองแน่นอน

"ป้า ๆ ค่ะ" เสียงเดิมลอยแว่วสายลมมาอีกครั้ง ทำให้ดิฉันตัดใจหันไปมองตามเสียง

นักศึกษาท่านเดิมนั่นเอง คราวนี้ชัดกว่าเดิม  "ป้าค่ะ ตรงนี้มีแผนที่ ป้าจะลองมาศึกษาจากแผนที่ก่อนไหมค่ะ"

เอาแล้วไหมหละ ป้า ก็ ป้า หลังจากดูแผนที่ เข้าใจบ้าง ไม่เข้าใจบ้าง ก็เดินดุ่ม ๆ ไปเรื่อย ๆ 

เนื่องจากระหว่างทาง ก็จะมีคณะต่าง ๆ ไล่เรียงไปตลอดทาง ดิฉันเดินทะลุตึกโน้น ออกตึกนี้ กันให้มั่วไปหมด กว่าจะทะลุมาโผล่สนามที่ข้ามไปยังหอประชุม

ถึงจะเลยเวลาที่นัดหมายไป 15 นาที แต่ก็ถือว่ายังทันเวลาอยู่ เพราะคนเพิ่งทยอยกันมาลงทะเบียน

กว่าจะเจอหอประชุม เล่นเอาเหงื่อแตกไปเหมือนกัน แต่ก็ได้ประสบการณ์ไปอีกแบบค่ะ

สิ้นสุดที่นี่ค่ะ