comment: 8
บังเอิญ..โลกกลม..
สวัสดีคะพี่ๆชาวศูนย์เครื่องมือวิทยาศาสตร์ รวมถึงพี่ๆที่เขียน Blogทุกท่าน...
ก่อนอื่นขอแนะนำตัวก่อนนะคะ หนูชื่อTakk คะเป็นสมาชิกใหม่ของศูนย์เครื่องมือวิทยาศาสตร์ ใหม่มาได้ 2 เดือนกับอีก 14 วันแล้วคะ... :-) ยังไงก็ขอฝากเนื้อฝากตัวอีกครั้งนะค๊าาา ;-)
นี่คือการเขียน blog ครั้งแรกของ Takk เลยคะ ...ก่อนหน้านี้เคยเขียนแชร์ในเว็บบอร์ดครั้งนึง แต่ตอนนั้นมีหัวข้อมาให้คะ คือหัวข้อ "Happy Healthy" แต่คราวนี้....ถามว่ามีมั๊ย...ตอบเลยว่าไม่!! เอาแล้วซี้..เขียนอะไรดีละเรา!?! พยายามคิดๆ แล้วก็คิดๆ จะบอกว่าไม่มีอะไรให้เขียนคงไม่ใช่ เพราะด้วยวันเวลาที่ผ่านไป..เรื่องราวความประทับใจประสบการณ์ ความรู้ที่ได้รับจากพี่ๆที่ทำงานมันก็สะสมมากขึ้นด้วยเช่นกัน..แต่เนื่องจากอาจจะเป็นคนถ่ายทอดเรื่องราวไม่เก่ง เลยทำให้คิดอยู่นานว่าการเขียน blog ครั้งแรกของหนู จะเริ่มจากอะไรดี...
และในเมื่อนี่เป็นครั้งแรกของTakk ที่เขียน blog Takkก็จะมาเล่าให้พี่ๆฟังคะว่าTakkรู้จักกับ Blog ของศูนย์เครื่องมือฯ ครั้งแรกที่ไหน เมื่อไหร่ อะไร และยังไง??
จริงๆคงเป็นเรื่องธรรมดามากกกก..จะรู้จักจากที่ไหนได้คะ ถ้าไม่ใช่ที่ศูนย์เครื่องมือฯแห่งนี้..ตอนแรกTakkก็คิดอย่างนั้นคะ เพราะพอเข้ามาทำงานได้ซักระยะ ก็ได้ยินพี่ๆพูดถึงการเขียน blog ก็เลยได้เปิดเว็บไซต์ของศูนย์เครื่องมือฯ และได้อ่าน blog ของพี่ๆอยู่เรื่อยๆ ได้เห็นว่ามีการบอกเล่าเรื่องราวมากมายผ่าน blog ทั้งที่เป็นเกร็ดความรู้ด้านวิชาการ ความรู้ทั่วไป และประสบการณ์ความประทับใจส่วนตัวแต่แล้วไอ้ที่คิดมาตลอดว่า เราได้รู้จัก และอ่าน blog ครั้งแรกตอนเข้ามาทำงานที่นี่นั้นมันไม่ใช่!! จนเมื่อได้มาคุยกับพี่ฮัมดันคะ เริ่มจากTakkไปสอบถาม ขอความช่วยเหลือจากพี่ฮัมดันเกี่ยวกับการใช้ระบบซอฟท์แวร์ต่าง และอินเทอร์เน็ต..และปิดท้ายบทสนทนาจากพี่ฮัมดันด้วยคำถามที่ว่า ...
พี่ฮัมดัน :Takk มาจากเมืองไหนของเยอรมัน?
Takk : Bremen คะ เคยได้ยินชื่อบ้างมั๊ยคะ
พี่ฮัมดัน : (พยักหน้าหงึกๆ ) แล้วบอกว่า "ก็พี่serviceman พี่DaDa และพี่น้องไข่พะโล้เคยไปอบรมที่นั่น แต่นานมาแล้วนะ..."
เท่านั้นแหละคะ...เหมือนมีอะไรบางอย่างแว้บบบบเข้ามาและนึกขึ้นได้ว่า เมื่อประมาณปีที่แล้วเราเคยอ่านบันทึกของพี่ผู้หญิงคนนึงนี่นา พี่คนเขียนบันทึกทำงานอยู่ มอ. และมาดูงานที่ Bremen ก็เลยถามพี่ฮัมดันต่ออีก
Takk : แล้วพี่ DaDa เคยเขียนบันทึกเกี่ยวกับBremen มั๊ยคะ หนูว่าหนูเคยอ่านนะ แต่ไม่รู้ว่าใช่พี่ DaDa รึเปล่า หนูว่าต้องใช่แน่ๆเลย
พี่ฮัมดัน : อันนี้ต้องไปถามเจ้าตัวเค้าเองแล้วล่ะ...พี่ก็ไม่แน่ใจ
เอาแล้ววววว ต้องใช่แน่ๆ ใช่พี่ DaDa แน่ๆ ในใจของTakk คิดอย่างนั้น ...แต่ช่วงนั้นไม่มีโอกาสได้เจอพี่DaDaเลย เลยไม่ได้ถาม ทำให้มีความรู้สึกค้างคาเล็กๆ ตื่นเต้นหน่อยๆ ที่ต้องมาลุ้นว่าใช่พี่เค้ามั๊ยน้าาาา
ช่วงเวลาที่ยังไม่รู้คำตอบว่าสรุปแล้วใช่พี่ DaDa จริงรึเปล่านั้น ก็คิดย้อนกลับไป (เมื่อปีกว่าๆที่แล้ว ตอนนั้นTakkยังอยู่ที่Bremen ประเทศเยอรมนี เมืองเบียร์และขาหมูอยู่เลย) จะบอกว่าความรู้สึกแรกที่ได้อ่าน blog ของพี่ผู้หญิงคนนึงที่คิดเอาเองว่าเป็นพี่ DaDa นั้น ณ ตอนนั้นตื่นเต้นมากคะ ที่ได้รู้ว่ามีคนบ้านเดียวกันมาเที่ยวเมืองที่เราอยู่ ซึ่งคนบ้านเดียวกันที่ว่าไม่ใช่แค่คนไทยด้วยกัน แต่พี่เค้ามาจากสงขลาบ้านเกิด ยิ่งเห็นอีกว่ามาจากมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ ที่ๆเรารู้จัก คุ้นเคยได้ยินชื่อมาตั้งแต่เด็กว่า มอ. มอ. ก็ยิ่งตื่นเต้นเข้าไปใหญ่ (อาจฟังแล้วเหมือนจะเว่อร์...แต่สำหรับความรู้สึกคนไกลบ้าน มันดีใจจริงๆนะคะ) แต่เมื่อวันเวลาผ่านไปก็ทำให้ความตื่นเต้นที่ว่านั้นหายไป...จนวันที่ได้พูดกับพี่ฮัมดันนั่นแหละคะ ทำให้นึกขึ้นได้และตื่นเต้นอีกครั้ง และสุดท้ายที่มีโอกาสได้ถามพี่ DaDa และรู้คำตอบว่าใช่พี่เค้าจริงๆด้วย ..ตอนนั้นก็ตื่นเต้นสุด เฮ้ยยยย...เป็นไปได้อ่ะ..นี่โลกมันกลมไปรึเปล่า คนที่เราเคยอ่านบันทึกเค้าแค่ครั้งเดียวจากซีกโลกนึง ระยะทางเกือบหมื่นกิโล และไม่เคยคิดว่าจะได้เจอ เวลาผ่านไปปีกว่าๆกลับได้มาเจอตัวจริงของเค้า ทำงานที่เดียวกัน...ไม่น่าเชื่อจริงๆ...
Takkเองก็ไม่แน่ใจและไม่ทราบเหมือนกันว่าวันที่Takkเข้าไปถามพี่DaDa จะแปลกใจหรืองงขนาดไหนที่อยู่ๆ น้องคนนี้ก็ถามเรื่องบันทึกหรือ Blog สมัยเมื่อนานมาแล้ว แต่สำหรับTakk รู้สึกประทับใจในความ บังเอิญ...โลกกลม นี้มากคะ :-) :-) :-) มันบอกไม่ถูก ตื่นเต้นอยู่คนเดียว ฮ่าๆๆๆ
เอาซะยาวเลยนะคะสำหรับ blog แรกของTakk ไม่รู้เหมือนกันว่าพูดรู้เรื่องรึเปล่า ฮ่าๆ...ก็นี่แหละคะที่มาที่ไปว่าจริงๆแล้วTakkรู้จักกับ blog นี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน และใครคือเจ้าของblogคนแรกที่Takkได้อ่าน...
สุดท้ายๆท้ายสุดคะ จะบอกว่าชอบกับกิจกรรมนี้ ที่พี่ๆมีการเขียน blog เพราะTakk เชื่อว่าทุกเรื่องราวที่พี่ๆถ่ายทอดออกมาไม่ว่าจะทางด้านวิชาการ หรือประสบการณ์ส่วนตัวจะเป็นประโยชน์ รวมถึงเป็นการแบ่งปันและส่งต่อเรื่องราวดีๆให้กับผู้อ่านทุกคน...ทั้งคนใกล้...และคนไกลลลลลล แน่นอนคะ ฟันธง!! และหวังว่าต่อไปจะได้เป็นส่วนนึงของการแบ่งปันเรื่องราวดีๆบ้างนะคะ (^__________^)
Takk
comment
ยินดีรับ แต่ไม่ต้อน เพราะลุงต้นไปแล้ว
ขาหมูกรอบนี่น่าสนใจนะลุง รวมถึงน้ำสีชาที่มีฟอง ๆ ด้วย
อ่านแบบเอาเรื่องบ้าง ไม่เอาเรื่องบ้าง ถ้าอ่านแล้วงงก็จะไม่เอาเรื่อง แต่ถ้าอ่านแล้วไม่งงก็จะได้เรื่อง
เขียนจากใจครับ ถือคตินี้เอาไว้
อิอิอิ
ลมมันโกรกนะลุง ว่ามั๊ยหวาดา
อิอิอิ
เราเอง
ยินดีต้อนรับด้วยคนครับ
ชื่อใยมะพร้าวฯ ครับ มีไรฝากเนื้อฝากตัวด้วยครับ
บันทึกเขียนได้สนุกดี จะรอติดตามอ่านครับ
เอิ้ก เอิ้ก
"ใจสั่งมา"
15 กรกฎาคม 2557 06:13
#99114
ยินดีต้อนเข้า เล้า หมู
ไม่ใช่ซิ ยินดีต้อนรับเข้าวง "แชร์"
ผมอ่านจบแล้ว อ่านรู้เรื่อง แต่ไม่อ่านเอาเรื่อง
ส่วนว่า น้า กะน้องสองใย ร่วมทั้งพี่โอ๋ ว่าพรือ