การแบ่งสรรเวลา

ทุก ๆ คนมีเวลา 24 ชั่วโมง/วัน เท่ากันหมด แต่การแบ่งเวลาต่างกันไป ในมุมมองของผม ผมจัดกิจกรรมของชีวิตออกเป็น 3 ด้านดังแผนผังข้างล่างนี้

 ผมแบ่งกิจกรรมออกเป็น

• หน้าที่การงาน
• คนที่เรารัก ครอบครัว และ
• ส่วนตัว

กิจกรรมบางอย่าง อาจผนวกเอาความต้องการมากกว่า 1 ได้ เช่นไปประชุมที่เชี่ยวหลาน ก็เอาไม้เทนนิสติดไปด้วย ก็ได้ทั้งหน้าที่และส่วนตัวไปพร้อม ๆ กัน
แน่ล่ะขนาดของวงกิจกรรมอาจไม่เท่ากัน ท่านอธิการฯ อาจให้เวลากับหน้าที่ 60% (น้อยไปมั๊ยเนียะ) ครอบครัว 30% (รับส่งลูกไปโรงเรียน) ส่วนตัว 10% (ไปตี goft, สูบบุหรี่) ของผมอาจให้เวลากับงาน 45% ครอบครัว 30% ส่วนตัว 25% (ตีเทนนิส, ฟังเพลง, ยกน้ำหนัก (แก้วน้ำเปล่า))

บุคลากรในหน่วยงานหนึ่ง ๆ มีภาระไม่เท่ากัน ดังนั้นผู้บังคับบัญชาก็ต้องเข้าใจในจุดนี้ด้วย
ที่ผมต้องการจะสื่อก็คือ ความสำคัญในทั้ง 3 กิจกรรมนี้ควรเท่าเทียมกัน หากมีกิจกรรมต้องเลือกทำในเวลาเดียวกัน เช่น นายสั่งให้ไปราชการ กับอยากส่งลูกไปโรงเรียน คราวนี้เห็นงานสำคัญกว่าก็เลือกงาน คราวหน้าหากเกิดเหตุการณ์เช่นนี้อีก อาจต้องเลือกครอบครัวก็ได้ บางครั้งอาจพาลูกไปร่วมงานสัมมนาด้วยก็ได้ เป็นการได้ทั้ง 2 ทาง
ที่ผมเห็นว่าอาจเป็นปัญหาก็คือ บางคนกำหนดไว้เกือบตายตัวว่าครอบครัวต้องมาก่อน งานเอาไว้ที่หลัง แนวคิดเช่นนี้น่าจะมีปัญหากับการทำงานนะครับ

วันนี้รู้สึกดีมาก ๆ ที่มีแควนบล็อกเป็นห่วงเห็นว่าจากบล็อกไป 2 วัน ขอบคุณความรู้สึกดี ๆ ที่มีให้นะครับ

“ความเป็นสัตว์สังคมของมนุษยชาติทำให้การอยู่ร่วมกันของมนุษย์ประกอบไปด้วยผู้นำและผู้ตาม ทั้งผู้นำและผู้ตามต่างก็เกื้อกูลพึ่งพาอาศัยกัน” จาก ปุระชัย เปี่ยมสมบูรณ์ “ผู้นำที่ดีไม่มีเสื่อม”