สังคมเพี้ยน?

ขณะนี้ถนนวิทย์วิถีที่ผมใช้เป็นเส้นทางสัญจรทำให้ผมหงุดหงิดได้ทุกวัน

ผมหงุดหงิดในประเด็นที่ประชาคมมีความประพฤติตามใจฉัน ใช้ความเชื่อส่วนบุคคลเป็นหลักการ

ผมพบรถไฟฟ้ามหาวิทยาลัยจอดรถแบบชิดขวาแบบนี้บ่อยครับ

ผมเข้าใจว่าจอดแบบนี้นักศึกษามีพื้นที่สำหรับลงมากขึ้น แต่พาหนะที่ขับขี่ตามมาซิครับ มีโอกาสสูงที่จะเสยเอานักศึกษาที่ลงมาได้ง่าย และสำหรับรถยนต์นั้นต้องจอดรอเพื่อประกันความเสี่ยงกันเลยทีเดียว

เราจะไม่พูดคุยเรื่องความถูกต้องหรือความมีวินัยของบุคลากรในม.อ.กันบ้างเลยหรือ? เริ่มด้วยหยุดความประพฤติที่ไม่ถูกต้องของเราเองก่อน เริ่มทำงานให้เป็นระบบมากขึ้น

มีประเด็นเล็ก ๆ ที่ผมไม่อยากพูดคือ รถยนต์ที่รับส่งนักเรียนไปมอ.ว. ที่เก็บค่าใช้จ่าย แต่สามารถหยุดวิ่งได้โดยไม่ต้องหารถยนต์มาทดแทน และสำหรับผู้โดยสารที่ขึ้นกลางทาง ไม่มีวิธีการที่จะรู้ได้ว่ารถวิ่งผ่านไปแล้วหรือยัง เพราะบางครั้งมาเร็วบางครั้งก็มาช้า กำหนดเวลาไว้แล้วแต่เมื่อมาถึงก่อนเวลาก็ไม่รอ จะอ้างว่านักเรียนมาขึ้นบ้างไม่ขึ้นบ้างก็ไม่ได้ เพราะนี่คือลูกค้า

ประเด็นผู้ไม่สวมหมวกกันน็อคขับขี่มอเตอร์ไซค์ก็เช่นกัน ซ้อน 3 ก็มี เราไม่ห่วงภาพลักษณ์ของ ม.อ.ที่มุ่งมั่นจะเป็นผู้นำสังคมกันบ้างหรือไร?

ลักษณะบัณฑิตที่พึงประสงค์ของม.อ.

3. ความสามารถทางสังคม

- มีวินัย ปฏิบัติตามกติกาของสังคม

- มีความห่วงใยและเสียสละเพื่อสังคม

เราไม่ห่วงภาพลักษณ์องค์กรเลยหรือครับ มีประชาชนภายนอกเห็นมากมาย เขาจะชื่นชมหรือตำหนิละครับ

ผม..เอง (แมวหงุดหงิด)