น้ำใจ

เช้าวันหนึ่งอั้มเดินมาทำงาน เพราะอยากออกกำลังกาย และก็ประหยัดน้ำมันด้วย (จริงๆ แล้วระยะทางแค่ 500 เมตรเอง ทำเป็นเก่ง) เดินสบายอารมณ์อยู่ดีๆ ไม่ทันได้สังเกตว่ามีหลุมน้ำอยู่ใกล้ๆ ทันใดนั้นมีรถยนต์คันหนึ่งวิ่งมาเหยียบหลุมน้ำนั่นเข้าพอดี ไม่ต้องบอกก็รู้น้ำกระเซ็นใส่อั้มโดยปลายกระโปรง เคืองมากกกกก แต่รู้ไหมคนขับรถคันถัดมาไขกระจกรถแล้ว ถามว่าทำไมเดินไม่ดูรถเลย โอ้โห!!! อึ้ง ทึ่ง กว่าเดิมอีก แต่ก็ต่อด้วยประโยคที่ว่าคันหน้าคงรีบมาก ขับตามกันมา ซิ่งมาเลยแหละ แล้วก็เรียกให้ขึ้นรถ และแถมยังอาสามาส่งที่ทำงานด้วย (จริงๆ อีก 50 เมตรก็ถึงแล้ว) ทั้งความประทับใจหรืออัศจรรย์ใจค่ะ ขอบคุณคนมีน้ำใจค่ะ แต่รู้ไหมค่ะ จริงๆ แล้วอั้มว่าคนขับรถคนแรกก็คงเสียใจเหมือนกันถ้ารู้ว่าทำคนน่ารักเปียกน้ำ ยังไงซะ หน้าฝนแบบนี้พกร่ม เดินห่างแอ่งน้ำ น่าจะดีกว่า อิอิ