พลังของหนุ่มสาว ^[C]

น้ำตาที่ค่อยๆ รินไหล ขณะที่กำลังพูดถึงความรู้สึกที่มาค่าย “ส่งยิ้มสู่น้อง”  ของนักศึกษาหลายๆ คน ที่นั่งอยู่ในวงล้อมของกิจกรรมถอดบทเรียน  เป็นถ้อยคำที่กลั่นจากความรู้สึก  ที่ผู้พูดรู้สึกได้เองจากประสบการณ์ที่ได้เห็นเด็กตัวเล็กๆ ระดับ ป.1 – ป.6  ต้องใช้ชีวิตอยู่ในโรงเรียนประจำ  เนื่องจากสารพัดปัญหาของผู้ใหญ่

ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย สำหรับเด็ก ป.1 อายุเพียง 6 ขวบ ต้องดำเนินชีวิตเพียงลำพังในโรงเรียนประจำ ที่รวบรวมเด็กเร่ร่อน เด็กกำพร้า เด็กยากจน เด็กที่มีหลากหลายปัญหา ที่ตัวเองไม่ได้เป็นผู้ก่อ  แต่เป็นผู้รับผลจากการกระทำ ที่ไร้ความรับผิดชอบจากเรื่องราวที่ผู้ใหญ่กระทำ แล้วไม่มีใครอยากรับผิดชอบชีวิตเด็กๆ เหล่านี้  จึงต้องมาฝากไว้ในโรงเรียนประจำ

 

นักศึกษาได้สัมผัสกับเด็กๆ อย่างใกล้ชิดเพียงชั่วเวลา 2 วัน 1 คืน ก็ทำให้เข้าใจ เห็นใจ และรับรู้ถึงคุณค่าของต้นทุนชีวิตที่ตัวนักศึกษามีอย่างล้นเหลือ มากมาย เมื่อเทียบกับน้องๆ ตัวเล็กๆ เหล่านี้

ค่ายส่งยิ้มสู่น้องปีนี้ เป็นอีกค่ายที่ประทับใจ  แม่ค้าจากตลาดเกษตร ม.อ. มาเป็นอาสาสมัครทำขนมให้เด็กๆ

กรรมการชมรมที่ทุ่มเทแรงใจ  พยายามปรับปรุงแก้ไขข้อผิดพลาด และทำใหม่ให้ดีขึ้น 

ผู้ร่วมค่ายที่ส่วนใหญ่เป็นนักศึกษาชั้นปี 1 ที่ไม่เคยรับรู้เรื่องราวชีวิตที่ขาดแคลนของใครๆ  พยายามเติมเต็มรอยยิ้ม เสียงหัวเราะให้น้องๆ ด้วยการทุ่มเททำกิจกรรมอย่างสุดแรง

จนทำให้น้องๆ ยิ้ม เบิกบาน และเชื่อฟัง พี่ๆ จนคุณครูยังแปลกใจ ที่เด็กๆ เรียบร้อย เป็นระเบียบในชั่วเวลาเพียงข้ามคืน

ไม่ว่ายุคสมัยจะแปรเปลี่ยนไปเช่นไร  ศักยภาพของคนหนุ่มสาว ก็ยังงดงามและเต็มเปี่ยมไปด้วยพลังที่จะผลักดัน เปลี่ยนแปลงทุกสิ่งให้งดงามเหมือนที่ใจหวังได้อย่างง่ายดาย

 

ขอให้นักศึกษาทุกคนจงจดจำความรู้สึก และประสบการณ์ที่ได้รับในครั้งนี้ เพื่อเป็นแรงผลักดัน ให้ทำสิ่งดีๆ เพื่อคนอื่นๆ และตัวเองต่อไป