"ต่อกำลังใจ" (26): น้องนก

เจ้านกเงือก น่ารัก ร้องทักว่า
"ไปไหนมา หนูเล็ก เด็กชายหญิง
ทั้งรูปร่าง หน้าตา น่ารักจริง
ข้ายิ่งดู ก็ยิ่ง จำเริญตา"

แชร์สาวก เห็นวิหค นก"พูด"ได้
ก็พอใจ อยากจะรัก ให้หนักหนา
ขมีขมัน แบ่งปัน สรรสารา
ป้าเมตตา คอยกระทุ้ง ให้พุ่งแรง

นกว่า "อ้อ! เขียนไป ได้ 'ไรมั่ง?
คึกคักจัง เป็นอย่างไร ให้แถลง
เขียนจนเบื่อ เบื่อแล้วเขียน มิเปลี่ยนแปลง
นอนตะแคง ยังเขียนได้ ไม่วายวาง

พอนกร้อง พี่น้องรับ ขับเสียงใส
นกดลใจ ให้อยู่ดึก คึกรุ่งสาง
งานประจำ ทำได้ ทำไปพลาง
งานตกค้าง คือเขียนแชร์ แย่แล้วเรา

ตั้งแต่นก โผล่มา เดือนกว่านี้
ชีวิตพี่ เปลี่ยนไป เหมือนใครเขา?
นกนรก นกอะไร นกไม่เบา
คือนกเขา นกใคร ใจร้ายจริง

นกคอยเตือน กัดจิก ส่งซิกบอก
เขียนไม่ออก  ฟั่นเฟือน เหมือนผีสิง
งานสุมหัว หูก็คัน ปั่นระวิง
จะให้ทิ้ง นกไป ไม่ลงคอ

จะกินข้าว นกจ๋า มาหลอนหลอก
จะไปนอก ไปนา นกมาขอ
อีกบันทึก นะคะ พี่บ้ายอ
น้องโปรดรอ พี่จัดให้ ใจดวงโต

พี่จ๋าพี่  นกขอ ได้มั้ยจ๊ะ
หูคันนะ เอ๊ย!ไม่ใช่ เพลงวัยโจ๋
พี่จะเขียน อีกมั้ย ถ้าหมดโปร
พี่เซย์โน เมื่อไร ให้หมดแรง

พี่จ๋าพี่ มาเขียน กันอีกนะ
เขียนนะคะ ไม่ปันใจ ไม่หน่ายแหนง
เขียนเถอะค่ะ เขียนต่ะ เขียนได้แรง
เขียนเพื่อแบ่ง เพื่อปัน ทุกวันไป

;-)

ดาลใจจาก "นิทานร้อยบรรทัด" เล่ม 1
เรื่องบ้านที่น่าอยู่ ตอนที่ 1
ชั้นประถมปีที่ 1