ข้อคิดจากเสวนา มูลวัว มูลแพะฯ (๒) ชีวิตส่วนตัวของวัว

      ภาค ๒ ของบันทึกชุด "ข้อคิดจากการเสวนา มูลวัว มูลแพะ" มาแล้ว หากคนไหนเพิ่งเข้ามาอ่านครั้งแรก สามารถกลับไปอ่าน ภาค ๑ ก่อนได้ครับ

     วันนี้จะมาเล่าเรื่องน้องวัวต่ออีกหน่อย ว่าความรู้ที่ได้รับ จากผู้เชี่ยวชาญด้านวัว ในวันที่เราประชุมเตรียมความพร้อมก่อนเสวนา ว่าเราได้อะไรมาบ้าง วันนี้จะมาแลกเปลี่ยนความรู้ใหม่ (ของตัวเอง) ว่าวัวมันมีชีวิตส่วนตัวยังไง อยากรู้มั้ย...มอ มอ

      วันที่คุยกับผู้นำเสวนานั้น ตนเองอธิบายไปว่า อยู่หมู่ ๑ บ้านรูสะมิแลเหมือนกัน และพบปัญหาวัวขี้บนถนนในซอยเหมือนกัน แถมยังมากินผักเป็ดหน้าบ้านด้วย จึงอยากรู้ ว่าวัวมันใช้ชีวิตยังไง ทำไมมันถึงมาสนใจต้นไม้บ้านเราด้วย

       อาจารย์สมนึก ผู้เชี่ยวชาญด้านการเลี้ยงสัตว์ บอกว่า วัวจะมีกิจกรรมใน ๑ วัน อยู่ ๓ อย่าง อย่างละ ๘ ชั่วโมง ตามสูตร

๘ x ๓=๒๔ คือ กิน ๘ ชั่วโมง นอน ๘ ชั่วโมง และเคี้ยวเอื้อง ๘ ชั่วโมง

      ทั้งนี้ กิจกรรมต่างๆ อาจสลับสับเปลี่ยนได้ทั้งวัน "แล้วแต่อารมณ์วัว อิอิ"

      ส่วนเรื่องที่ว่า วัวชอบมากินผักเป็ดหน้าบ้านเรา เวลาฝนตก ก็ได้อธิบายไปแล้วว่า วัวมันจะหนีน้ำขังจากในทุ่ง ขึ้นมานอนหรือหากินบนถนน และปัจจัยส่งเสริมที่วัว มากินผักเป็ดหน้าบ้านเราตอนค่ำๆ เป็นเพราะว่า หน้าบ้านเราสว่าง มีไฟถนนอยู่ มันเลยเดินมากิน ถ้ามันมืด วัวจะไม่มาหาผักหาหญ้ากิน...ผู้เชี่ยวชาญอธิบาย (แต่เราก็ไม่ยิงหลอดไฟเทศบาลทิ้งแน่ เพราะกลัวโจรผู้ร้ายมากกว่า)

      อ๋อ เราเริ่มเข้าใจแล้ว แต่คร้านจะแก้ปัญหา ก็คงไม่จำเป็น เพราะวัวมันก็กินผักเป็ดบ้านเราแบบพอเป็นพิธี ไม่ได้กินหรือถอนจนหมดต้น แถมยังมี "พี่ยามวัว" คอยเฝ้าซอยด้วย ที่สำคัญ ขี้วัวที่มันทิ้งไว้ เราก็ได้ใช้ประโยชน์ต่อไปได้อีก ซึ่งมีคนถาม ว่าขี้วัว กับ ขี้แพะ อะไรดีกว่ากัน ขอเก็บไว้ต่อตอนต่อไปนะครับ

      ซึ่งรั้วหน้าบ้านเรา เพิ่งลงต้นเล็บครุฑต้นเล็กๆ สีเขียวๆ ด้วยเมื่อสี่ห้าวันที่แล้ว ไม่รู้ว่าวัวมันจะชอบกินด้วยมั้ย ถ้าอร่อย ก็ถือเป็นกับแกล้มไปเลยแล้วกัน รอฝนตกรอบหน้าก่อน แล้วจะได้รู้กัน

      วันนี้ ทิ้งท้ายด้วยภาพผักเป็ดบ้านเรา ที่เพิ่งถ่ายเมื่อเช้า ภาพซูมจากไกลเข้าไปใกล้ จนถึงใบผักเป็ดที่แสนน่ากินจ้า

เอิ้ก เอิ้ก

"ใจสั่งมา"