ความเห็น: 9
ใต้...ต้นหูกวาง
- ณ ตรงนี้ มันคงเป็นแค่สถานที่ธรรมดา สำหรับคนทั่วไป ที่พออ่านชื่อแล้ว มันคงเป็นเพียงแค่ที่พัก หลบแดด หลบฝนของคนเดินทาง แต่...
หลายคนหวั่นและกลัวต่อเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น จนไม่กล้าที่จะทำสิ่งใด และไม่กล้าที่จะออกค้นหาความจริง
- แต่อีกมุมหนึ่งยังมีชาวบ้านที่เดือดร้อนจากผลกระทบของเหตุการณ์ โดยที่เขาไม่รู้อะไร และต้องการความช่วยเหลือ
- มันกลับทำให้ต้นหูกวางเข้มแข็งขึ้น พร้อมที่จะช่วยเหลือดูแลสังคมรอบข้าง และอีกมุมหนึ่งที่สังคมภายนอกมองไม่เห็น
แต่มันกลับแปลกใจและน่าน้อยใจ ที่ ทำไมสังคมภายนอกถึงมองคนในพื้นที่ 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้ ในมุมที่ต่างกับคนในพื้นที่อื่น...เพียงแค่การกระทำและการตัดสินใจ เพียงแค่คนกลุ่มหนึ่ง
การเยียวยาทางด้านจิตใจ บวกกับความจริงใจ
เป็นสิ่งที่เขาต้องการมากกว่า การซ้ำเติมจากสังคมภายนอก
- ท่ามกลางความขัดแย้ง... ความไม่ปลอดภัยในพื้นที่...
มีเพียงแค่อุดมการณ์เดียวกัน คือ ความเป็น ลูกสงขลานครินทร์
ทา ยุ
บันทึกอื่นๆ
- เก่ากว่า « ยามผมส่องกระจก 2
- ใหม่กว่า » คนริมทาง
ความเห็น
ครับ ..พี่
แต่ตอนนี้ มันกลายเป็นมี่พักของคนอกหักไปแล้วคับ (โฮ่ะ ๆๆ ... เศร้า)
- นั่งมองดูใบไม้ร่วง พริ้วไว อ่อนไปตามสายลม เพื่อรอใครสักคน...ชวนไปเลี้ยงข้าว (นี้คือวิธีหากินของเด็กปัตตานี ยามไม่มีตังค์ ฮิฮิ ๆๆ)
ขอบคุณคับ อาจารย์ Kon1Kon
- ถ้าได้เห็นคนที่นั่งรอ ใครสักคนใต้ตนหูกวาง (เพื่อหาคนเลี้ยงข้าว) ดวงตาจะวิ๊งๆ มากกว่านี้ครับ ฮิฮิ ๆ ....
สาวกทายุ เข้ามาเชียร์กันเพียบ...พี่ดวงขอเชียร์อีกคน...สงสัยจะได้รวมพลคนมอ.ตานีก็เพราะบันทึกของทายุนี่แหละ...สวัสดีปีใหม่นะจ๊ะ
แม้...คุณอุโยะจังก็ชังเปรียบน่ะครับ (แต่อย่าสิงต้นหูกวางแล้วกัน...พูดเล่น ครับ ฮิฮ ๆๆ)
- แต่ต้นหูกวางที่นี้เหมาะกับคนหน้าตาดีครับ แต่ไม่รูทำไมอกหักทุกราย
ใช้แล้วครับคุณไตรลดา
-ขอบคุณที่แวะเข้ามาทักทาย
![]() |
คิดถึงบรรยากาศเก่าๆ
และชาวอาสาฯ ทุกคนที่ใช้ที่แห่งนี้หลบแดด หลบฝน
และเป็นที่ทำงานของพวกเราชาวอาสา
28 ธันวาคม 2550 10:28
#7265