The last lecture (1/2)

     หลังจากหยุดปีใหม่ ซึ่งปีนี้ หยุด 4 วัน ได้มีโอกาสไปร้าน(เช่า)หนังสือ เลยคิดว่าหาหนังสืออ่านดีกว่า ไปพบหนังสือเล่มนึงชื่อว่า “The last lecture”

     ตามปกติในสหรัฐอเมริกามักจะให้อาจารย์ที่มีความรู้ความเชี่ยวชาญในสาขาต่างๆ ถึงขนาดเป็น “ศาสตราจารย์” มาพูดในหัวข้อ การปฐกถาครั้งสุดท้าย (The last lecture) ซึ่งผู้บรรยายจะถูกขอให้บรรยายเรื่องอะไรก็ได้ที่คิดว่าอยากจะฝากเอาไว้ หากว่านี่เป็นการบรรยายครั้งสุดท้ายในชีวิต

      ผู้เขียนหนังสือเล่มนี้คือ ศาสตราจารย์แรนดี เพาช์ ถูกขอร้องให้บรรยาย เป็นชายผู้ซึ่งจะได้บรรยายครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้ายในชีวิตจริงๆ เนื่องจากพบว่าเป็นมะเร็งที่ตับอ่อน และสามารถมีชีวิตอยู่ได้ประมาณ 3-6 เดือนเท่านั้น (TT)  สิ่งที่ผู้เขียนได้กล่าวถึงวิธีการสอนนักศึกษาที่เรียกว่าการหันหัวหลอก หมายถึง การสอนหรือให้ทำในสิ่งใดสิ่งหนึ่ง แต่สิ่งที่นักศึกษาจะได้รับคืออย่างอื่นที่ไม่ได้ถูกสอน (อืมมม สงสัยสิ่งที่อาจารย์สอนตอน tiny apple เรียนก็คงใช้วิธีนี้ด้วยแน่ๆ เลย) เหมือนกับการเล่นอเมริกันฟุตบอลที่หันหัวไปทางที่ไม่ได้จะวิ่งไปเพื่อหลอกคู่ต่อสู้ และการบรรยายครั้งนี้ก็เป็นการหันหัวหลอกครั้งยิ่งใหญ่ เพราะสิ่งที่แรนดีบรรยายหาใช่สิ่งที่เขาต้องการให้นักศึกษารับรู้แต่อย่างใด แต่มันคือสิ่งสุดท้ายที่พ่อคนนึงจะฝากคำสอนไว้ให้ลูกได้เมื่อยามที่ลูกโตขึ้นพอที่จะเข้าใจ

     สิ่งที่ tiny apple ประทับใจแนวความคิดและแง่คิดที่ผู้เขียนได้กล่าวไว้มีดังนี้ค่ะ

                - คนสำคัญกว่าสิ่งของ มีครั้งนึงภรรยาของแรนดีขับรถชนรถอีกคัน (บ้านนี้มีรถสองคัน) แรนดีก็ไม่ได้ว่าอะไร รวมถึงการที่แรนดีเทน้ำอัดลมลงบนเบาะรถเปิดประทุนคันใหม่เอี่ยม เพียงเพื่อไม่ให้หลานๆ รู้สึกผิดหากจะทำเบาะรถเลอะ เพราะอย่างไรก็คงห้ามไม่ให้เด็กทำเลอะเทอะไม่ได้

                - เหตุการณ์ที่นีล อาร์มสตรอง ไปเหยียบดวงจันทร์ เป็นครั้งแรก แรนดีกล่าวไว้ว่า “มีผู้คนออกมาโจมตีว่าเงินจำนวนหลายพันล้านเหรียญที่ถูกนำมาใช้ในการพาคนขึ้นไปบนดวงจันทร์นั้น สามารถใช้แก้ปัญหาความยากจนและความอดอยากบนพื้นโลกได้ ผมเข้าใจดี แต่ประเด็นก็คือ ผมเป็นนักวิทยาศาสตร์ที่มองว่าการสร้างแรงบันดาลใจเป็นสุดยอดเครื่องมือที่จะทำให้คนทำเรื่องดีๆ” (เพราะขนาดไปดวงจันทร์ยังทำได้ ทำไมจะทำอย่างอื่นที่ยากๆ ไม่ได้)

               - อย่าหมกมุ่นกับสิ่งที่คนอื่นคิด เพราะความกังวลจะทำให้เราเสียเวลาและประสิทธิภาพในการทำงานต่ำลง

                - อย่าบ่นและจงทำงานให้หนักขึ้น แรนดีเชื่อว่า “หากเราเอาพลังงานหนึ่งในสิบที่ใช้ในการบ่นมาแก้ปัญหา เราจะพบว่าเรื่องราวต่างๆ ออกมาดีอย่างไม่น่าเชื่อ”

                - ไม่ว่าคุณจะคิดว่าคุณทำได้หรือทำไม่ได้ คุณก็คิดถูกทั้งนั้น

                - ไม่มีงานไหนต่ำต้อยเกินไป แรนดีเคยไปทำงานขุดดินตอนอายุ 15 เขารู้สึกว่างานนี้มันต่ำต้อย เลยบ่นเป็นนัยๆ ให้พ่อได้ยิน พ่อเขาตอบว่า ท่านยินดีให้แรนดีทำงานหนักและเป็นขุดแปลงที่เก่งที่สุดในโลก แทนที่จะใช้ชีวิตเรื่อยเปื่อยแบบคนนั่งโต๊ะชั้นสูงที่หลงตัวเองไปวันๆ”

       ยังมีอีกแยะ เด๋ว blog หน้า tiny apple จะเอาข้อคิดอื่นๆ ที่ชายผู้นี้นำมาใส่ไว้ในหนังสือเล่มนี้นะคะ

แต่ถ้าใครรอไม่ไหว ไปหาหนังสือมาอ่านเองได้เลยค่ะ ขอแนะนำ พกกระดาษทิชชูหรือผ้าเช็ดหน้าติดตัวไว้มั่งก็ดี ^^