จิตวิญญาณผู้เรียน

   ให้หวนถึงอดีตเพลงในชีวิตเมื่อครั้งเป็นนักเรียนโรงเรียนพุทธศาสนาวันอาทิตย์  เราจะสนุกกับการเรียน  ที่เพลินไปกับการเรียนธรรมะและร้องเพลงในบทเรียนนั้น  ซึ่งสอนโดยอนุศาสนาจารย์ซึ่งเป็นทหาร  จิตวิญญาณของผู้เรียนรู้คืออิทธิบาทสี่  ความว่า

     ฉันทะ : ค้นและหาตัวเองให้พบ พอใจที่จะทำอะไร  ทำให้พอใจในสิ่งที่ต้องทำ  เป้าหมายในแต่ละพัฒนาการของชีวิต  หรือเป้าหมายสูงสุดในสิ่งที่ถูกต้อง

     วิริยะ :ขยันหมั่นเพียร  แล้วก็เจริญ ทำไปบางครั้งผลสำเร็จไม่ได้เห็นทันตา  ก็พยายามต่อไป

     จิตตะ:  มุ่งมั่นในการทำสิ่งนั้นอย่างตั้งใจ  เมื่อไหร่ไหวหวั่น  หวั่นไหวก็ตั้งใจกันใหม่

      วิมังสา : สรุปบทเรียน  ทบทวนตนเองในสิ่งที่ทำ อย่างใคร่ครวญหรืออาจได้จากการแลกเปลี่ยนกับเพื่อนร่วมเรียนรู้   ครู-อาจารย์ผู้รู้หรือตำราช่วยให้เกิดการสะท้อนคิด ยินดี  ภูมิใจในความสำเร็จ  ผ่อนคลายสิ่งที่ผิดพลาดก็แก้ไขกันต่อไป  เป็นการช่วยปรับปรุงความสุขุม  รอบคอบ  ความสำรวมระวังและมีสติมากขึ้น มีพลังในการเรียนรู้ต่อไป

       ได้เวลาพาเพลินด้วยเสียงเพลง

       ฉันทะคือความพอใจ    วิริยะไซร้ต้องเพียรขยัน

      จิตตะตั้งใจไว้มั่น     วิมังสานั้นหมั่นนึก   ตรึกตรอง

       อิทธิบาทสี่ประการ   จะต้านทานกิจการทั้งผอง  ยังความสำเร็จเสร็จดังใจปอง

ยังความสำเร็จเสร็จดังใจปอง

       สำเร็จไปแล้วสำหรับวันนี้  บทเรียนในวัยเยาว์ที่ยังคงประทับอยู่ในใจ

           ขอบพระคุณ  คุณครูโรงเรียนสอนศาสนาวันอาทิตย์ผู้มีจิตอาสา  สละเวลามาให้ปัญญาแก่ศิษย์  หลักชีวิตที่ยั่งยืน  มั่นคง จนถึงปัจจุบัน ท่ามกลางการเปลี่ยนแปลง..เช่นนี้เอง

       "ทุกคนเก่งได้ในแบบของตัวเอง  ที่ไม่เหมือนใคร"

          เจริญสุข เจริญธรรมค่ะ

                 ยาดมเอง