การ ตั้งธง ใว้ในใจ

จริงๆ แล้วกะว่าจะเขียนบันทึกตั้งแต่เมื่อวานโน้น!! แต่เจ้า "น้องไข่พะโล้" บอกว่าช่วยเข้าประชุมด้วยนะ พี่ เราก็พยักหน้า เนื่องจากมีปัญหาบางประการซึ่งไม่อยากกล่าวให้ผู้ที่เขาไม่เห็นด้วยเสียหาย เอาเป็นว่า เห็นอาการของท่านว่าท่านมี ธงอยู่ในใจแล้ว อย่างที่ผมจั่วหัวใว้ตั้งแต่ชื่อบันทึกแล้ว ซึ่งเขาว่า กันว่าเราเป็นสังคมประชาธิปไตย ความคิดต่างนั้นเห็นได้ แต่เราก็ต้องยอมรับ มติของเสียงส่วนใหญ่เพื่อให้ งานมันเดินไปได้ "ซึ่งคำพูดนี้ขอนำมาใช้อีกครั้ง"แม้ว่าท่า่น MK จะขอก็ไม่ขาย 555 

ในหลายครั้ง หลายครา น้องๆ ที่ำงานก็คิดเหมือนกันว่าผมตัดสินคนอื่นๆ แบบมีธงอยู่ในใจเหมือนกัน ถ้าคนที่ทำงานกับตัวผมนานๆ จะรู้อยู่อย่างหนึ่ง ละ ว่าเราเป็นคนตรง พูดเสียงดังฟังชัด แต่เรียนตรงๆ อีกนั้นและว่า เราจะช่วยก็เมื่อเขาหรือ น้องๆ หลายคนมีความพยายามที่จะช่วยเหลือตัวเองก่อน เมื่อมีปัญหาเราจะกระโดดเขาช่วยเหลือแบบเต็มแรงจริงๆ แต่ต้องมีเหตุผล หรือผลงานในเชิงประจักษ์ ในอดีตเราไม่ว่ากัน แต่ปัจจุบันบอกตรงๆ ว่าต้องเข้าตา ตามแบบฉบับ 15,000 บาทขาดตัวของรัฐบาล ปูจ๋า แบบนี้ซิ!!!  จึงจะดีแน่แท้ แต่เขาว่าคนดี  "ตกน้ำไม่ไหลตกไฟไม่ไหม้" ออกนอกเรื่องแล้วเล่า กลับมาต่อ

จากอาการตั้งธงในใจ

เริ่มแรกรอให้เพื่อนเปิดประชุม หลังจากนั้นคนที่มีความคิดเห็นต่างก็จะพูดในสิ่งที่ตัวเองเห็นต่าง และมีน้ำเสียงจะเข้มขึ้น จนกระทั้งเพื่อนๆ หลายๆ คนลดเสียงเบาลง บางก็แค่นั่งฟังเฉยๆ เวลาผ่านไป 10-20 นาทีเห็นจะได้ ผมพูดบ้าง เพื่อว่าจะชี้แจงว่า "เราต้องรู้จักให้เขาบ้าง" แล้วเราจะได้อะไรกลับมาดีๆ เรานั้นนะก็เห็นด้วยนั้นและ กับแนวคิดของท่านแต่ในเมื่อมอบหมายให้มีกรรมการและประธานตัดสินใจ ในการเดินหรือทำงานร่วมกัน เราก็ต้องให้เกียรติทีมงาน ซึ่งในทางเป็นจริงทีมกรรมการดังกล่าว ก็ไม่ได้ตัดสินใจบนพิ้นฐานของกรรมการ ได้เรียกประชุมสมาชิก เพื่อขอ มติแล้ว เผอิญท่านเห็นต่างไม่ได้เข้าประชุม ซึ่งผมก็ไม่ได้เข้าประชุมเช่นเดียวกับท่านผู้ที่เห็นต่าง แต่ผมส่งผู้แทนเข้าประชุมแทน ผู้แทนก็มาสรุปเนื้อหาสาระให้ฟัง ถือว่าจบ!!

พูด แล้ว พูด อยู่ที่เดิม ของท่านที่มีธงอยู่ในใจ แม้ว่าเพื่อนๆ จะพูดอธิบายเหตุผล ประกอบอย่างไร ท่านก็จะยืน กระต๋ายขาเดียว แบบเดิมๆ จนผมต้องลุกขึ้นเดินกลับบ้าน จริงๆ แล้วผมนั่งไม่ไหวแล้ว มีอาการปวดที่ขา แล้วเดินมาบอกตัวช่วยให้ไปประชุมแทน นาน และนาน จนผมงีบหลับไปหนึ่งตื่น แล้วยังคงไม่เสร็จสิ้นการประชุม มาสะดุ้งตื่นอีกครั้งหลังผู้แทนกลับมา เลยมีคำถาม "เป็นอย่างไรบ้างผลการประชุม" ท่านเห็นต่าง เขาไม่เห็นด้วย และ Work Walkout ออกจากที่ประชุม จบ จบ หลับต่อดีกว่า

สรุปความว่า มีหมู่บ้าน บ้านหนึ่ง อยู่ในรั้วรอบขอบชิดเดียวกัน แต่ต่างเวลาการสร้าง คือมี เฟสหนึ่ง และเฟสสอง ต่างคนต่างจ้าง รปภ. มันเลยแปลกๆ เราทั้งสองเฟส เลยรวม รปภ. ส่วนเฟสหนึ่งหลังจัดเก็บเงิน มีเงินเหลือเล็กน้อย เนื่องจากจำนวนหลังคาเรือนเยอะกว่าเฟสสอง กรรมการเฟสหนึ่งเลยยกให้ เพื่อว่าให้เฉลี่ยเท่าๆ กันทุกหลังคาเรือน ในเมื่อจะร่วมหัวจมท้ายกันแล้ว

ท่านอ่านบันทึกของผมแล้วมีความคิดเห็นเช่นไร "วานบอก"

"ขอร้องเรียน" นี้ก็อีกเรื่อง รอวันจันทร์ที่ จะถึง อันเนื่องมาจากเจ้าตัวลารอเวลามาชี้แจง เลยไม่ขอตั้งธงในใจ  แบบว่า เหนื่อย เหมือนกัน กับการแก้ ขอร้องเรียน ของลูกค้า "ทีมบริหาร ใช้เวลาในการแก้ปัญหาขอร้องเรียน นาน และก็นาน กว่าจะสรุปความได้ แต่เวลาของการสร้างปัญหาขอร้องเรียนนั้น นะ!!! แค่เสียดเสี้ยว วินาที จริงๆ" 

ได้ยินเสียงจากท่านประธาน พูด มา กลายๆ "ระหว่างที่นั่งประชุมทีม TQA" แบบนี้แต่เห็นยังนั่งหัวเราะได้ แสดงว่าตั้ง ธง ในการแก้ป้ญหา ได้แล้ว ฮา