กลัวไม่กับการเปลี่ยนแปลง

นับถอยหลังกับการออกนอกระบบ คงรอแค่ย่างก้าวของความพร้อมของหน่วยงานที่รับผิดชอบเรื่องกฏระเบียบข้อบังคับให้มันสอดคล้องกับบริบทของมหา'ลัยนั้น ๆ

ลอกหรือยกมาทั้งชุดจากของเพื่อนคงยากต้องมาหาจุดร่วมเป็นของตัวเอง ไม่มีอะไรพอดี ไม่มีอะไรที่จะพร้อมไปเสียทุกสิ่งทุกอย่าง แค่ตัวคูณกับเงินเดือนปัจจุบันของแต่ล่ะท่านเพื่อเป็นเงินเดือนเมื่อออกนอกระบบมันก็ชักไม่หนุกเอาเสียแล้ว

ไม่ต้องถามไม่ต้องบอกว่าเป็นเพราะอะไร หากไม่แบ่งหรือเลือกปฎิบัติว่าใครสำคัญกว่าใครเรื่องมันก็คงจะจบ แต่ข่าวแว่ว ๆ มาว่าไม่เลือกปฎิบัติเรื่องคงจบ

เพราะตอนแบ่งเป็นแท่งมันก็เกิดเรื่องราวใหญ่โตมาครั้งหนึ่งแล้ว กับวิธีการแยกคนด้วยใบกระดาษหนึ่งใบ ทั้ง ๆ ที่ระบบเดิมมันไม่ได้แยกร่างถึงขนาดนั้น หลายท่านคงจะ งง อธิบายความง่าย ๆ ให้เข้าใจว่าไม่ว่าบรรจุซีอะไรก็สามารถไต่เต้าไปจนกระทั้งถึงซี 8 ได้แค่ให้มีผลงานวิชาการ ส่วนเงินเดือนก็เท่าเทียมกันในแต่ละระดับ แต่พอระบบแท่งเข้ามา "แม่เจ้า" ในแต่ล่ะแท่งดันเงินเดือนมีความแตกต่างเสียนิ

ซ้ำร้ายคนที่เคยเป็นครูห้อง Lab แต่แรกเก่าก่อนซีเลื่อนไหลไปได้เองถึงซี 6 แค่ปรับเปลี่ยนมาเป็นระบบแท่งคนในกลุ่มนี้กลายเป็นคนหลงยุคเสียนั้น

พูดไปสองไพเบี้ย นิ่งเสียตําลึงทอง หยุดดีกว่า 555

หวนรำลึกถึงบันทึกนี้ความสุข อยู่หนใด

กลับมาต่อเรื่องของการออกนอกระบบ ส่วนตัวเราไม่ต้องถามมีคำตอบอยู่ในใจแล้วว่าจะไปในทิศทางใด เพราะรู้เขารู้เรารบร้อยครั้งคงไม่แพ้ทั้งร้อยครั้งกับการตัดสินใจ เพราะใจเด็ดใจยืนหยัดแค่ส่วนกลางบอกว่ามีสิทธิลาออกจาก กบข ไม่ได้ศึกษาไม่ถามใคร แค่เห็นข่าวผ่านสื่อมวลชนเมื่อครั้งที่เจ้ากระทรวงบอกว่าขาดทุนกำไร เราก็บอกกะตัวเองว่าวันใดที่เปิดโอกาสให้ลาออกได้ ออกครับ เพราะไม่ได้อยากรวยแค่ข้าวหนึ่งจานต่อมื้อก็อิ่มท้องแล้ว 555

ครั้งนี้ หรือครั้งไหน ๆ ที่ได้รับรู้เรื่องของการออกนอกระบบ หลาย ๆ อย่างน่ากลัวไม่ ตอบง่ายแบบคนเห็นแกตัว "ว่าไม่รู้" ตัวใครตัวมัน

เพราะแค่นั่งดู แค่ได้รับรู้ว่า
ออกแล้วได้เงินเดือนเพิ่มเท่าไร
ออกแล้วงบประมาณได้แล้วได้เลยไม่ต้องส่งคืน
แค่สองสิ่งนี้ส่วนตัวเราไม่มีคำตอบ 555

เพราะเราอยู่ช่วงขาลงเนินตามแบบฉบับของท่านธรรมดา แม้ว่าท่านพ้นเนินไปก่อนตั้งแต่ 1 ตค.2558

เสือ"มองเห็นอนาคต"