ว่าด้วยการทำบุญ

ตอนนี้อยู่ที่กรุงเทพฯ เดินทางมาราชการเพื่ออบรมสมศ. เตรียมพร้อมประเมินปี 2555

เห็นความวุ่นวายในกรุงเทพฯแล้ว ไม่อยากออกไปไหน นั่งดูทีวีในห้องพัก

แล้วก็เปิด Share.psu

เห็นคุณ  เขียนเรื่องบุญในวันปีใหม่ ก็มีเรื่องส่วนตัว ประสบการณ์ และความคิดเห็นส่วนตัวเกี่ยวกับการทำบุญ

ตอนปีใหม่ ได้ไปตักบาตรกับแม่...ด้วยบ้านห่างไกลจากวัดมาก และเดินทางลำบาก แม่จึงพกเงินออกจากบ้าน พร้อมขันและทัพพีเพื่อตักบาตร

แม่ตั้งใจไปซื้อของที่ร้านค้าของชำใกล้วัด จำได้ว่าระหว่างทางไปวัด มีญาติ ๆ ฝากทั้งเงินและของไปทำบุญ

ซื้อข้าวสาร 2 กก. (ถุงละ 1 กก.)และนมกล่อง และอื่น ๆ ......

ดิฉันบอกแม่ว่าให้ตักบาตรด้วยข้าวสารทั้งถุง 1 กก. เพื่อประหยัดเวลาของคนที่ช่วยเหลือพระขนย้ายสิ่งของ ลดภาระการจัดเก็บข้าวสารที่ไม่มีภาชนะบรรจุ...ดิฉันยืนยันจะให้แม่ทำอย่างนั้น...สุดท้าย แม่ทนไม่ได้ บอกว่ามันไม่เป็นตามธรรมเนียม วิถีปฏิบัติ และว่าดิฉันอย่าดื้อ ว่าแล้วแม่ก็ฉีกถุงข้าวสารใส่ขันที่เตรียมมา แล้วก็ปฏิบัติอย่างที่เคยทำ

ปกติถ้าตักบาตรเสร็จ ก็จะกลับบ้าน  แต่โอกาสปีใหม่แม่บอกว่าจะรับศีลรับพรจากพระก่อน ด้วยความที่ดิฉันไม่ค่อยได้กลับบ้าน ก็ไม่ได้ขึ้นไปไหว้พระ นั่งคุยกับเพื่อนสมัยประถม และญาติพี่น้องในหมู่บ้าน

ขณะที่นั่ง ก็มีข่าวประกาศจากจุดที่ตักรบาตรว่า "ใครจะทอนของก็ให้ทอน" (ทอน หมายถึง ซื้อ) มาม่า 7 ห่อ 20 บาท ปลากระป๋อง...(จำไม่ได้) ดิฉันได้ยินก็เดินไปสังเกตการณ์ เห็นข้าวของมากมาย ที่กำลังถูกคัดแยก มีการตั้งราคาสิ่งของแบบทำลายสถิติของร้านค้า จากการพูดคุยก็พบว่าหากมีของมาก พระก็ฉันไม่ไหว ก็ให้ชาวบ้านซื้อไปราคาถูก ๆ ดิฉันก็ถามด้วยความสงสัยว่า ยังงี้ร้านค้าก็สบายสิ ก็ได้รับคำชี้แจงว่า "ห้ามร้านค้า"

ดิฉันสนใจนม เพราะแม่ทานได้  ซึ่งเป็นของหนักที่ดิฉันไม่ได้ซื้อไปฝาก ทราบว่า 3 กล่อง 20 บาท ก็ได้ไปหลายกล่อง

แม่เห็นดิฉันเดินถือของพะรุงพะรัง ก็ว่าถ้าเป็นแม่เองนั้น ไม่กล้าซื้อหรอก กลัวชาวบ้าน "ว่า" (หมายถึงนินทาลับหลัง) ดิฉันก็บอกว่า เห็นเขาซื้อกันทั้งนั้น  พร้อมกับบอกว่า สถานที่ตักบาตรเต็มไปด้วยเมล็ดข้าวสารที่หล่นเกลื่อนกลาด.....

ดิฉันก็คิดอยู่หลายวันว่า การทำบุญคืออะไร ทำไมซับซ้อนจัง กระบวนการที่ได้เรียนรู้คือ

1. นำเงินไปซื้อของ

2. นำของไปตักบาตร

3. นำเงินไปซื้อของที่ตักบาตรแล้วกลับบ้านด้วยราคาถูก

สรุปว่า "คืออะไร" ก็ยังงง ๆ  จึงให้ความเห็นกับแม่ไปว่า คราวหน้าไม่ต้องเตรียมอะไร ตักบาตรด้วยเงินนั่นแหละ ไม่ต้องแปลงค่าให้มันซับซ้อน เพราะเป้าหมายสุดท้ายคือ "เงิน" ที่ "ผู้รับ" สามารถนำไปแปลงค่าตามความต้องการได้เอง