บันทึก

ชีวิตที่กำลังก้าวย่างไปแต่ละวินาที แต่ละช่วงจังหวะจึงดูน่าสงสารตัวเองเสียนี่กะไร ที่ต้องเดินทางอย่างเหน็ดเหนื่อย เพราะไม่รู้จักพัก ไม่รู้จักที่พักกายให้ร่มเย็นในวันที่กายเหนื่อยล้า ไม่รู้จักที่จะพักใจในวันที่ใจหมองเศร้าขุ่นมัวและอ่อนล้าจากการรับรู้ เรื่องราวต่าง ๆ เกินความจำเป็น เวลาชีวิตที่สั้...

ทุกๆๆๆสิ่งในโลกล้วนแล้วอนิจจัง ที่เขียน bloge ชื่อนี่ก็เพราะว่า บางสิ่ง บางอย่างนั้น เราไม่สามารถทำได้อย่างใจเราไปได้ทุกอย่าง บางสิ่ง บางอย่างเขาบอกว่าแล้วแต่โอกาส และจังหวะ ด้วยเหมือนกัน เมื่อวานวันศุกร์ สุดสัปดาห์ วันสุดท้ายของการทำงานใน 1 สัปดาห์ ได้มีโอกาสไปออกกำลังกายกะเขาบ้าง เพราะว่า มันไ...

เท้าความ.....บันทึกปกแดง นับเป็นโอกาสดีค่ะได้มีโอกาสเข้าร่วม โครงการ “เวทีแลกเปลี่ยนเรียนรู้ นัดพบ Blogger ครั้งที่ 2/2551 ในวันที่ 24กรกฎาคม 2551เวลา 13.30-16.30 น. ณ ห้องสัมมนา คณะทันตแพทยศาสตร์ ค่ะ ซึ่งนี่ถือได้ว่าเป็นครั้งแรกของตนเองเลยก็ว่าได้ นะเนี่ย แต่มันแสนเสียดายที่ เพิ่งได้มาเข้...

ชีวิตแบบพอเพียงกะ..ถิ่นฐาน.บ้านเฮ้า ฮ่า ๆ....เดี๋ยวนี้ไปไหน ตรงไหนก็เจอแต่....เจ้าเงาะ...เต็มไปหมดเลย...ทั้งมีเป็นรถ เป็นกอง เป็นช่อ ...แม้ที่สำคัญมันถูกชะเหลือเกินเจ้าค่ะ...มันถูกเหมือนให้เปล่าเลย ช่างสงสารเกษตรกรจิงๆๆค่ะ เกษตรกรที่ปลูกเงาะเยอะๆจังเลยค่ะ อีก...อย่างก็สงสารคนบ้านตัวเองด้วยนะเนี่ย...

**เรื่องฮาฮา..... ฮาที่ 1 .....ชายหนุ่มคนหนึ่งเดินเข้าไปในร้านขายยาแล้วบอกเภสัชกรว่า'ขอซื้อถุงยางหน่อยครับ ผมจะไปกินข้าวเย็นที่บ้านแฟนคืนนี้อาจมีเฮก็ได้' เภสัชกรก็ยื่นถุงยางให้ชายหนุ่มในขณะที่กำลังจะเดินออกจากร้านชายหนุ่มก็หันหลังกลับพร้อมบอกว่า ผมขอซื้อเพิ่มอีกหนึ่งเพราะว่าน้องสาวของแฟน...